مردان از اواسط بیست سالگی، شاهد کاهش تعداد دوستان شان می شوند و اگر در سال های ۳۰ سالگی عمرشان، ازدواج بکنند باز هم طبیعتا بخشی از دوستان نزدیک شان را از دست می دهند.
ضرورت های شغلی نیز مردان را واداشته است که مدام تغییر مکان دهند و این مغایر با نحوه پیدا کردن و نگهداری دوست خوب است چون یک دوستیِ ماندگار، نیاز به صرف وقت زیاد دارد.
روانشناس امریکایی Geoffrey Greif که به مدت ۴ سال تعدادی از دانش آموزان پسرِ یک دبیرستان را زیر نظر گرفته بود متوجه شد:
دانش آموزان پسر در سال اول دبیرستان خیلی راحت از وفا و دوستی نسبت به یک دوست مذکر حرف می زنند. اما بعد از ۱۵ سالگی، نظر پسران در باره دوستی با سایر پسرها سرد تر می شود و دوستی صمیمی جایش را به شادی های گذرا و جوک گفتن و … می سپارد.
دلیل دیگر برای دوری گزیدن و کم شدن حس دوستی بین مردان جوان این است که به یکباره توجه، وقت و عاطفه شان به سمت دختران کشیده می شود.
مردان جوان به آرامی می پذیرند که به عرف جامعه و توقعی که از آنها وجود دارد گردن نهند و از مردان دیگر فاصله بگیرند. عاطفی نباشند و در لحظات سخت زندگی، راز دل خود را با کسی در میان نگذراند. تغییراتی که مطالعات نشان داده است باعث افزایش خودکشی، افزایش اعتیاد و بیماری های روحی و افسردگی هم می شود.
زندگی زناشویی و تربیت فرزندان و کار، مردان را آنقدر مشغول به خود می کند و بی رمق می سازد که دل و دماغ وقت گذراندن با دوستان مدام کمتر خواهد شد.
مردان یاد نمی گیرند و جرئت نمی یابند که درد دل کنند. مردان از خیالات جنسی خود حرف می زنند ولی مشکلات جنسی نظیر زودانزالی یا کاهش میل جنسی حرف نمی زنند.
نتیجه همه این عوامل باعث می شود که مردان مدام دوستان خود را از دست بدهند یا صیمیت و اعتماد بین دو دوست رنگ ببازد.
Society Tells Men That Friendship Is Girly. Men Respond by Not Having Friends. By Katy Waldman
http://www.slate.com/blogs/xx_factor/2013/12/09/white_heterosexual_men_
can_t_have_friends_gender_norms_are_to_blame.html?wpisrc=burger_bar
American men’s hidden crisis: They need more friends! – Lisa Wade
http://www.salon.com/2013/12/08/american_mens_hidden_crisis_they_need_more_friends/
