رمز و راز برپایی کارناوال در دنیای خیلی قدیم در این نهفته بود که روزهای سخت برداشت محصول به سر آمده و نوبت جشن و سرور است تا کشاورزان هم از خدایان متشکر باشند و هم از خودشان … . بعدها کمی رندی و زیرکی نیز به کارناوال ها اضافه شد و هنرمندان و مردم شوخ و شنگ نیز وارد این جشن های فصلی شدند تا در حین مستی و پرخوری احتمالا فرصت بیابند به متمولین و ملایان شهر و روستا دهن کجی هایی نیز بکنند.
یک نظریه پرداز روس به نام باختین چهار خصیصه برای کارناوال قائل شد که بر جذابیتش می افزود او معتقد بود که ۱ – در طی دوران جشن و سرخوشی و زیاده روی های که صورت می گیرد و فقط در همان دوره کوتاه٬ آدم های قبایل و اقشار مختلف کنار هم جمع می شوند و بدون حساب و کتاب با هم اختلاط می کنند. ۲ – در دنیایی که مذهب و قدرتمندان همه قرار و مدارها و رفتارها را تعیین کرده اند، رفتارهای عجیب و غیرعادی اجازه بروز پیدا می کنند. ۳ – در طی روزهای بی در و پیکر کارناوال کافر و مومن٬ پرهیزگار و الکی خوش٬ دارا و ندار با هم در یک فضای بی طبقه و بی نظم و قانون می رقصند و احساسات انسانی مشابه را بدون قید و بند بروز می دهند. ۴ – از همه مهمتر اینکه در طی این روزها مذهب کمی دروازه های امر و نهی را باز می گذارد و آدم ها می توانند سر به سر خدایان بگذارند و توهین و مسخره کردن اصول و فروع دین مجازات ندارد.
کارناوال Burning Man ربط زیادی به فصل خرمن و برداشت و تقدیر و توهین خدایان ندارد ولی همه ۴ خصیصه ای که باختین برای کارناوال در نظر گرفته بود را به اضافه قرتی بازی امریکایی و بریز و بپاش های معمول شان در خود دارد. امسال ۶۵ هزار نفر با برپایی شهرکی از خلاقیت های شان٬ زدند و رقصیدند و اختلاط کردند.
