در باره شخصیتِ دختر ایرانی« عینکو»، که زهرا فخرایی خلق کرده است یک عالم می شود حرف زد. هم آرامش و دوری از هیاهوی « قطاری دیدم که بار سیاست می برد» را در خود دارد هم عشق و دلدادگی به یار که جنسِ قصه های شاه پریان به خود می گیرد. این یکی زمزمهِ طنزآلود و عمداً خجولانه ایی است در باره « زن بودن» …
