همه ما در باره مدینه فاضله و آرزوهای اتوپیایی آینده شنیده ایم. قصه ها، افسانه ها و حتی مذاهب مختلفی نیز برای توضیحِ آینده خوبی که در انتظار بشر است وجود دارد. با پیشرفت علم و تکنولوژی، داستان های علمی هم پیدا شده اند نظیر قصه های ژول ورن که نوید زندگی بهتر را می دهند.
از طرف دیگر، ذات واقع بین بشر نیز سرگرم تخیل بافی در باره آینده شومی است که در انتظار بشر می باشد. در این قسمت نیز از فلسفه تا مذاهب، هر کدام بر طبلِ این چشم انداز مخوف می کوبند.جالب اینجاست که تمدن صنعتی نیز به لشکر بدبینانِ آینده اضافه شده است و از مشهورترین و قدیمی ترین هایش داستان دانشمند جوان فرانکشتاین است که به مدد کشف برق و شوک الکتریکی در اواخر قرن 18 میلادی، می خواهد و می تواند به جای خدا، به خلق یک انسان بپردازد و نتیجه اش غول قاتلی می شود که در طی این 200 سال نقش مخوفش را با علاقه دنبال کردیم.
همه این مقدمه را گفتم تا به داستان Divergent اشاره کنم که نویسنده جوان امریکایی Veronica Roth از سال 2011 شروع به نوشتن کرد و بعد از آن هر سال یک داستان دیگر به آن افزود و نتیجه اش یک تریلوژی معروف و مشهور گشت که اغلب دختران و پسران 12 الی 16 ساله امریکای شمالی آن را می خوانند.
« در آینده ایی نه چندان دور، در شهر شیکاگو، مدیران جامعه، مردم را بر اساس شخصیت و خصلت های انسانی به 5 گروه تقسیم کردند و همه دختران و پسران در 16 سالگی باید وارد یک دوره « ارزیابی» شوند تا بعد از تشخیص و شناسایی شخصیت وجودی شان در طبقاتی که مدیران جامعه درست کرده اند قرار بگیرند.»
جامعه در این قصه تقسیم شده به 5 فرقه : ( Candor- صادقان) , (Abnegation- از خودگذشتگان), (Dauntless – شجاعان)، ( Amity – صلح جویان), (Erudite – هوشمندان) و همه 16 ساله ها باید تصمیم بگیرند که در کدام گروه انسانی فوق جای دارند.
مشکل و بحرانی که در کتاب اول که البته هر صفحه اش با قدرت تمام سرشار است از ماجراجویی های جذاب، با این تناقض شروع می شود که قهرمان قصه، بئاتریس، نمی خواهد طبق ارزیابی مدیران به فرقه هایی که برای او مفید تشخیص داده شده برود و به فرقه شجاعان می پیوندد.اینجا و آنجا شنیده ام که بازار ترجمه در ایران بسیار زنده و فعال است. امیدوارم مترجمین ایرانی این هدیه جذاب خواندنی را به میان نوجوانان ایرانی ببرند.
