شکی نیست که بخش بزرگی از آدمها، این روزها مختارانه تصمیم می گیرند که مجرد بمانند. آنها خیلی ساده٬ علاقه ایی به یک رابطه جدی در زندگی کنونی شان ندارند. این نوشته نمی خواهد مردان و زنان مجرد را در یک محوطه محدود قرار دهد و در باره آنها پیشداوری کند. انگیزه اصلی این است که مشخص شود چرا بعضی ها از 35 سالگی عبور می کنند ولی همچنان مجرد هستند؟ این هم دو دلیلی که ما فکر کردیم می تواند تاثیرگذار باشد:
دفاع از خود
بعضی ها بعد از چند تصمیم تلخ و یا پیامد ناگوار، با خودشان عهد می کنند که وارد رابطه جدید نشوند. یک برج و باروی محکم دور خودشان می کشند و از آشنایی با افراد دیگر می گریزند.
تکرار رابطه ناسالم
گاهی افراد به سمت رابطه ایی می روند که اصلا به طور بنیانی برای شان مناسب نیست و پایان خوبی ندارد. دلیلش نیز شاید در دلشکستگی های خیلی قدیمی تر نضج گرفته است که اعتماد شان به احساس صمیمی را خدشه دار کرده است. برای همین از یک رابطه جدی عاطفی وحشت دارند. بخشی از روابط نامناسبی که شروع می شود یادآور تصویر منفی است که از خودشان دارند و با ورود به رابطه ایی مسئله دار، تکرار دوباره منفی بافی نسبت به شخصیت خودشان را فراهم می کنند.
به نظر نباید منطقی باشد که افراد مدام خودشان را به دردسر و زحمت بیاندازند تا رابطه هایی که به اذیتِ شخصیت شان ختم می شود را بیابند. ولی این رفتارها در حقیقت، ماندن در حس و حالی است که به آن عادت کرده ند و به هم زدن آن، دغدغه های ناآشنای جدیدی ایجاد خواهد کرد که آمادگی اش را ندارند.
بعضی افراد یا در رابطه های غیر صمیمی می مانند و یا به افرادی نزدیک می شوند که احساس متقابل به آنها ندارند. در مجموع، شرائطی فراهم می کنند که تنها راه باقیمانده، ادامه زندگی مجردی باشد.
.
ترجمه بخشی از مقاله زیر:
Why Am I Still Single? by Lisa Firestone, Ph.D.
http://www.psychologytoday.com/blog/compassion-matters/201311/8-reasons-you-might-still-be-single