شادی برای سلامت مضر است

happiness-Oana1
هر ماه صدها کتاب در باره « شادی»منتشر می شود. مهمترین ادعای اغلب کتابهای فوق این بوده است که سلامت جسمی، بزرگترین دستاورد شاد بودن است. اما بر اساس تحقیق جدید که در آکادمی ملی علوم امریکا منتشر شده است، شادی ممکن است برای سلامتی بشر مضر باشد.

بر طبق تعریف این محققین، افراد موقعی احساس شادی کامل می کنند که بتوانند به راحتی به امیال و آرزوهای خود دست پیدا کنند و قرار است از هر نوع زحمت، مشکل و مانع معاف باشند.

بررسی های صورت گرفته توسط یک تحقیق دیگر تاکید می کند که « بخشی از انسان بودن ما در این نهفته است که به خاطر دیگران کاری انجام دهیم. کاری که معنا به زندگی می بخشد، کاری که منجر به عبور از منافع شخصی است. به تعبیری دیگر اعمالی که زحمت دارد و بنابر این نمی تواند به به راحتی و شادی ما منجر گردد»

متخصص تحقیقات روانشناسانه دانشگاه North Carolina و خانم Barbara Fredrickson و متخصص ژنتیک و محقق روانپزشکی Steve Cole از دانشگاه لس آنجلس در تحقیقات خود به این نتیجه رسیدند که بعضی ناهنجاری ها نظیر گوشه گیری و یا ماتمِ مداوم ناشی از دست دادن یک عزیز یا نداشتن امنیت اقتصادی بعضی افراد را در یک موقعیت اضطراری قرار می دهد. موقعیتی که زنگ خطری را در شبکه ژن های شان ایجاد می کند که منجر به فعال شدن دو گروه از ژن ها می گردد.

اگر ناهنجاری مزمن و طولانی مدت داشته باشیم و یا فرد تنهایی باشیم نوع اول ژن ها که ضد باکتری ها هستند در بدن افزایش می یابند به عبارت دیگر، اجداد تنها مانده و مریض ما به طور غریزی گوشه نشین می شوند تا با افزایش مقاومت بدن، همه انرژی بدن را صرف مبارزه با عفونت ناشی از زخم یا مریضی کنند.

در نوع دوم، نوع دیگری از ژن وقتی که یک انسان موفق و بسیار شاد و اجتماعی است فعال می شوند. اتفاقی که باعث بالارفتن سیستم دفاعی در مقابل ویروس ها می گرددتا خطر ناشی از تماس بیشتر با دیگران، پیشگیری شود.

مشکلی که این روزها برای مردم جویای شادی ایجاد می شود این است که بدن شان بر طبق عادت همیشگی، دو نوع ژن از پیش برنامه ریزی شده را بدون هیچ دلیلی فعال می کنند که باعث افزایش مواد غیرضروری در بدن می شوند. موادی که باعث می شد بدن شان از مواد ضد ویروس یا ضد باکتریی بیشتری برخوردار گردد. موادی که اگر دلیل واقعی برای حضور شان در بدن وجود نداشته باشد باعث مشکلات قلبی و حتی سرطان خواهند شد.

مهم این نیست که چقدر غرق خوشگذرانی و شادی باشیم. مهم این است که برای حفظ سلامت، چقدر به وظائف اجتماعی بودن خودمان پاسخ می دهیم. رسیدن به نقطه مطلوب و متعادل، رسیدن به تعادلی است بین شادی و میل به کمک به دیگران. مهمتر از همه آنکه متوجه باشیم همیشه شاد بودن مصادف با بی اعتنای به غم دیگران است. برای همین بهتر است به دنبال خوشبختی باشیم که طبیعتا همراه است با سختی و ازخودگذشتگی.