همه ما این سه کار را انجام می دهیم تا به زبان خیلی ساده، از قبیله اخراج نگردیم. چون دور افتادن از جمع و تنها شدن، بقای ما را تهدید خواهد کرد.
۱- اطاعت از قوانین، رسوم و سنت ها ۲- عادت به تکرارِ یک شیوهِ زندگی ۳ – تلاش برای به دست آوردن تائیدِ دیگران.
شکی نیست که تحول و تغییر همیشه صورت می گیرد ولی می توان شاهد بود که بخش بزرگی از انسانها، احساس خوبی نسبت به تغییرات ندارند. میل عمومی بشر تسلیم شدن و تحمل وضعیتی است که در آن به سر می برند. درست از همینجا است که خودتخریبی آغاز می گردد.
مثال بارز این پدیده، تلاش ناخوداگاه بسیاری از افراد در به هم زدن رابطه شان با دیگران در شروع یک آشنایی است. از یک سو، آرزوی بسیاری از ما مردان و زنان معاصر، داشتن یک شریک زندگی، یک دوست و یک همراه است و ناله بسیاری از ما نیز سر به آسمانها می کشد وقتی که به این هدف مهم زندگی نائل نمی شویم.
از سوی دیگر، هر روزه شاهد رفتارهای مخرب افرادی هستیم که شانس یافتن زوج مناسب خود را به دست آورده اند ولی به همان دلیل غریزی اولیه، از تغییر و تبدیل خودشان از یک انسان مجرد به فردی که قرار است با انسانی دیگر، زندگی جدید را شروع کند واهمه دارند.
یکی از ترفندهای انسانها در این مواقع « دشمنی با خود» می باشد. افراد خودتخریب با ابراز رفتارهای غیرعادی، رابطه شان را بر هم می زنند چون به شکل ناخوداگاه، ترجیح می دهند در همان وضعیت اولیه ناراحت و ناراضی ولی تثبیت شده بمانند و ریسک نکنند.
Self-Sabotage: A Pathway to Destruction By Tess Pajaron
http://psychcentral.com/blog/archives/2012/10/08/self-sabotage-a-pathway-to-destruction/
http://www.psychologytoday.com/collections/201305/love-thyself/the-enemy-within
