چرا در طی تمام مدت بزرگسالی ام همیشه به سمت افراد فریبکار، دروغگو و پرخاشجو تمایل دارم. رابطه هایی که به نوعی مطمئن بودم سرانجام خوبی برایم نخواهند داشت؟ آیا روشی یا دلیلی وجود دارد که مرا از افتادن در دام آنها جلوگیری کند؟ آیا حس و هوسم همیشه اشتباه خواهد کرد؟ چرا من به سرعت جذب افرادی می شوم که احساس غرور در رفتارشان داد می زند و به همان سرعت که وارد زندگی ام می شوند به همان سرعت هم غیب شان می زند؟
عاشق اشتباهی عزیز
روان درمانگر امریکایی Ken Page که کارگاه های آموزشی زیادی در مراکز مشاوره بر پا کرده است و مقالات گوناگونش در نیویورک تایمز منتشر شده است از یک رفتار ناهنجار یاد می کند که زنان و مردان مشابه تو، مرتکب می شوند. او معتقد است افرادی که به نحوی در رابطه های قبلی و حتی فراتر از آن در دوران کودکی شان اذیت شده اند دچار مشکل «جذابیتِ ناشی از محرومیت» هستند.
«جذابیتِ ناشی از محرومیت» افراد را ترغیب می کند تا برای فرار از زخم های قدیمی، ناخودآگاه مجذوب نشانه هایی در جنس مخالف می شوند که شانس تکرار همان محرومیت ها را برای خود ممکن می سازد.
بر طبق نظرات این مشاور روانی، افرادی که از تکرار عشق های اشتباهی در رنج هستند باید از شر «جذابیتِ ناشی از محرومیت » خلاصی بیابند. افراد به رابطه بدِ جدید تن می دهند چون می خواهند با تکرار و بازسازی اتفاق بد سابق، رابطه جدید را تصحیح کنند. نیتی که معمولا، در عمل قابل اجرا نیست و باعث شکستن هر چه بیشتر قلب آنها می شود.
برای پایان دادن به عشق های اشتباهی، در قدم اول باید لیستی از بدی هایی جنس مخالف تهیه کنی مثلا: او آدم پرخاشجویی است، دروغگو است، خیانت پیشه است و … در قدم دوم، به نکات مثبت شخصیت خودت توجه کنی و از خودت بپرسی چطور این بخش های زیبای تو، با بدی های افرادی که به دام عشقش شان می افتی مطابقت دارد؟
به خودت اجازه نده از طریق ایجاد رابطه جدید با افراد ناهنجار، مشغول تنبیه خودت بشوی. به خودت مرتب یادآوری نکن که شخصیت بدی هستی و لایق محرومیت های عشقی … این یادآوری هم ضرورتی ندارد و هم سالم نیست.
Recognizing Your Attractions of Deprivation – Why we fall for people who are bad for
منبع تصویر
