دلایل برای مجرد ماندن هم زیاد است هم سالم و طبیعی اما دو ویژگی مهم باعث می شود مجردها بعد از ۳۵ سالگی، توانایی پایان دادن به مجردی برای شان خیلی سخت شود.
ترس از تغییر
بسیاری از مجردها تجربیات تلخ و ناگوار در زندگی عشقی خود داشته اند و به مرور به این تصمیم جدی می رسند که دیگر نمی خواهند به هیچ وجه اذیت شوند.
آنها یاد می گیرند بعد از ۳۵ سالگی، خود را با وضعیت مجردی تطبیق می دهند. عادتها و موقعیت هایی برای خودشان تهیه می بینند که راضی کننده است. حوصله ریسک و تغییر در آنها مدام کمتر می شود.
در این حالت از مجردی اگر هم فرصت آشنایی برای شان فراهم شود محافظه کارانه پشت حریم آرامی که درست کردند می ایستند و میلی برای تغییر و تطبیق نشان نمی دهند.
ترس از تغییر، ترس از به هم خوردن مجدد رابطه ایی که می خواهند شروع کنند و بقیه نگرانی ها، آنها را غیر قابل انعطاف تر می سازد.
« اومدی همه زندگی که برا خودم ساختم رو به هم بزنی؟»
« تجربه زندگی به من نشون داده راهی که انتخاب کردم درست تره»
« اصلا اون کی هست که بخواد به من بگه چیکار کنیم درسته؟»
« این هم مثل بقیه است»
در جستجوی یار کامل بی عیب
یافتن فردی زیبا و با هوش و با شعور کامل تنها شانسی است که به آن تکیه می کنند و به ناگزیر روز به روز به لاک خیالاتی که برای خود ساخته اند پناه می برند.
متاسفانه دیر یا زود می فهمند که توقع شان بیشتر برای حفظ مجردی است است که به آن خو کرده اند.
