اولین چیزی که در بدو ورود به اسکاتلند متوجه می شویم این است که عملا وارد انگلستان شده ایم. کشوری به نام اسکاتلند رسما وجود ندارد.
از پول کشور تا پاسپورت تا شاهی که بر آن سلطنت می کند همه مربوط به انگلیس است.
ملت اسکاتلند ولی با قدرت تمام از هزاران سال پیش تاکنون وجود دارند. بسیاری از شاهان قدیمی اسکاتلند جزو شاهان حاکم بر انگلیس هم بوده اند. تقریبا می شود کفت که دو ملت انگلیس و اسکاتلند عموزاده و فامیل نزدیک همدیگر بوده اند.
بزرگترین درآمد ملت اسکاتلند ویسکی است. نصف درآمد سرامه ۵۰ میلیارد دلاری شان حاصل تولید و فروش ویسکی است.
۳۰ هزار کارخانه ویسکی سازی روی هم هر دقیقه ۴۲ بطری ویسکی صادر می کنند.
دومین درآمدشان نولید‌ث صادرات برق از ۱۳ًهزار توربین بادی به دنیا است.
بعد از کووید، دنیا متوجه زیبایی این سرزمین شده است و در حال حاضر درآمد توریسم به سرعت دارد به مقامهای اصلی می رسد.
شهر نیم میلیون نفری ادینبورو در تابستان میزبان بیش از ۳ میلیون توریست می شود.
برای هتل ارزان ما حدود ۴۰۰ پوند در روز پرداختیم. هنرهای کمی مجلل خیلی راحت به بالای ۲ هزار دلار می رسند.
دو روز اول را در ادینبورو بودیم و قصر ادینبورو پر بازدید کننده ترین اثر باستاتی شهر را دیدیم.
