شرکت آرامکو عربستان با ۱۳۵ میلیارد دلار درآمد سالانه بار دیگر از اپل، مایکروسافت و گوگل پیشی گرفته است.
شرکت آرامکو در حقیقت معادل همان شرکت نفت ایران و انگلیس است که مصدق آن را مصادره و منحل کرد بدون آنکه کوچکترین امکان و توانی برای راه‌اندازی مجدد و بهره‌مندی از آن داشته‌باشد.
سعودی‌ها راه مصدق، قذافی و بقیه قدرتمندان خاورمیانه را نرفتند. آنها به جای ملی کردن و مصادره، راهبرد سودمند و حساب شده‌ای در پیش گرفتند و به تدریج و در چند مرحله با خریدن سهام آرامکو از حدود ۴۰ سال پیش به طور کامل صاحب آن شدند.
در این راهبرد سعودی‌ها به شدت مراقب بودند تا جریان انتقال دانش فنی، سرمایه‌گذاری و بازاریابی از سمت طرف آمریکایی قطع نشده و پرسنل فنی زبده آمریکایی از آرامکو خارج نشوند. اگر امروز آرامکو به چنین سرمایه عظیمی تبدیل شده که جایگاه سیاسی و قدرت چانه‌زنی عربستان در جهان را شکلی حیرت‌انگیز ارتقا داده، به سبب همان ملاحظات بوده‌است.
سعودی‌ها برای تحقق افزایش قدرت ملی تدریجی و مطمئن، ابایی نداشتند برای سال‌ها نقش میانجی برای متعادل کردن و گاه کاهش قیمت نفت بین المللی را بازی کنند. حتی زمانی که ریگان در دهه هشتاد میلادی به آنها گفت که برای شکست نهایی بلوک شرق، نیاز به کاهش قیمت نفت دارد، سعودی‌ها با در نظر گرفتن مزایای بلند مدت و پایدار به جای منافع کوتاه مدت، با ریگان همراهی کرده و نقش قابل توجهی در پایان جنگ سرد داشتند.
شرط موفقیت راهبرد سعودی‌ها، یک سیاست خارجی میانه‌رو، متواضع و صلح‌جویانه و حفظ رابطه ممتاز و استراتژیک با ایالات‌متحده و بلوک غرب بود. سعودی‌ها از این طریق امنیت کشور ثروتمند و از لحاظ جغرافیایی آسیب‌پذیر خود را هم به خوبی تامین نموده و برخلاف ایران، عراق، مصر و لیبی درگیر جنگ‌های خانمان‌برانداز هم نشدند.
https://companiesmarketcap.com/most-profitable-companies/
https://www.statista.com/chart/17545/worlds-most-profitable-companies/
