همه می دانیم که ازدواجها دیگر پایدار نیستند و بیش از یک سوم آنها در همه جهان به طلاق می انجامد. در طی دهه اخیر حتی بخش بزرگی از طلاقها با توافق زوجها صورت می گیرد. یعنی ماجرای جدایی از ناخوشایندی یکی از طرفین هم فراتر رفته است و زوجها همزمان به این حقیقت می رسند که بهتر است دیگر با هم زندگی نکنند.
در ضمن همه می دانیم که انواع ازدواجها و زندگی های مشترک هم در بین اهالی شهرها به وجود آمده است. اغلب این راه حل ها برای این است که زوجه سعی می کنند راه های ساده تر که محدودیت کمتر و اصطکاک کمتر در زندگی مشترک ایجاد می کند. نمونه مشخص ان ازدواج سفید است.
در ژاپن تجربه جدید زندگی افرادی که با هم ازدواج می کنند ولی با هم زندگی نمی کنند دارد شیوع پیدا می کند.
این نوع زوجها پس از ازدواج همچنان جدا از هم زندگی می کنند. انگار که ازدواج شان شاید فقط برای « آخر هفته» است.
قرار اصلی در این نحوه زندگی مشترک این است که هر فرد زندگی و محل سکونت و شیوه های زندگی شخصی اش را حفظ کند و دو نفری که با هم ازدواج می کنند فقط در ساعات یا روزهای مخصوصی با هم زندگی کنند.
انسانها در زندگی معاصر با قدرت و شتاب وسیعی به سمت ایجاد حریم و فضا و سلیقه و عادت های شخصی کشیده می شوند. واقعیتی که با ازدواج به شکل سنتی به شدت در تناقض قرار می گیرد و برای همین طلاق امری عادی تبدیل شده است.
برای همین انسانها همراه با تغییرات سریع زندگی نوین، مدام راه حل هایی جدید براساس شرایط جدید تدارک می بینند.
Graduating from Marriage, the Japanese Phenomenon of Sotsukon
