ما مدام و به طور اتوماتیک مشغول حدس و قضاوت در باره دیگران هستیم. مغز ما راحت تر است سریع قضاوت کند تا رفتارش را تنظیم کند. شاید بد نباشد به این چند نشانه رفتاری توجه بیشتری داشته باشیم:
۱- دقت کنید ببینید در باره دیگرانی که غایب هستند چه حرفی می زنند
اگر با آدمی روبرو هستید که بدون هیچ حد و حرمتی در باره دوست خودش یا دوست مشترک حرف می زند بدانید که دارد یک رفتار ناهنجار شخصیتی را صریح و کامل به شما نشان می دهد. برایش در دوستی حساب جدی باز نکنید.
۲- ببینید وقتی در حالت ناراحتی و غم یا از دست دادن یک شغل و موقعیت هستید با شما چطور رفتار می کنند؟
یک انسان با سلامت روحی معمولی حس همراهی و همدلی اش با شما متداوم است. چه حال تان خوب باشد چه در حال ضعف و شکست قرار بگیرید.
۳- وقتی با هم جایی می روید آیا تلاش می کنند هزینه را متقبل شوند؟
حتی در حد خریدن یک قهوه، اگر طرف مقابل تمایل به پرداخت داشت دارد نشان می دهد که برای حفظ دوستی ارزش قائل است. تقبل هزینه های ساده در دیدارهای ساده نشان می دهد طرف مقابل دوست دارد برای این دوستی، دانه های کوچک محبت و از خودگذشتگی بکارد. به همین سادگی.
۴- با آنها که در بخش خدمات سرویس می دهند چطور رفتار می کند
رفتارشان با راننده تاکسی یا مسول صادر کردن بلیط ورودی استادیوم تا گارسون رستوران، گویای این حقیقت ساده است که چقدر به حق دیگران برای دریافت احترام، توجه و مهربانی بها می دهد.
۵- شادی دیگران آنها را خشنود می سازد؟
اینکه شاهد موفقیت یک نفر دیگر باشیم به طور غریزی موقعیت ما را متزلزل می کند. این یک اتفاق بیولوژیکی برای بقا است. برای دهها هزار سال، انقدر فرصت کم بود که موفقیت یکی به ضرر دیگران بود.
این روزها ولی فرصت و امکان برای به دست آوردن خواسته ها زیاد است و موفقیت یک نفر الزاما به ضرر بقیه نیست. اگر بعضی ها همچنان ناراحتند بهتر است از آنها پرهیز کنید.
