بعضی از ما انسانها هر روز مشغول شماتت، زخم زبان و سرکوفت خود هستیم. عملی که به هر حال باعث می شود کمی احساس آرامش کنیم.
ما فکر می کنیم با شماتت و سرکوفت مداوم خود، حالت روحی و روانی فراهم می کنیم که قضاوت دیگران را نادیده بگیریم ما فکر می کنیم اگر قبل از دیگران به خودمان بگوییم که « آدم بدی هستم» یا « آدم دوست داشتنی نیستم» باعث می شود از قضاوت دیگران رنج کمتری ببریم.
ما حتی فکر می کنیم قضاوت منفی از خودمان به ما انگیزه و انرژی برای رفتار بهتر و پشتکار بیشتر می دهد. ولی واقعیت این است که با سرزنش و قضاوت منفی خودمان عملا نیازی به تغییر یا تصحیح در خود نمی بینیم.
انتقاد مداوم از خودمان در حقیقت نوعی فرار از وضعیتی است که داریم. با این کار دنبال تغییر و بهتر شدن نیستیم چون خود را لایق همه ضعف هایی می دانیم که به خودمان نسبت می دهیم.
راه بیرون رفت از این بن بست:
سعی کنیم بفهمیم که پشت این همه سرزنش خود مجموعه ایی از حس ترس، تشویش، خشم و یا افسردگی و شاید شرم انباشته شده است. در قدم بعدی وقتی که دوباره مشغول حمله به شخصیت و تلاش و رفتار خودمان می شویم کمی درنگ کنیم و از خودمان بپرسیم « آیا واقعا مستحق این سرزنش یا این تحقیر به شخصیت خودم هستم؟»
اگر صد در صد مطمئن نیستید که لایق همه سرزنش ها و توبیخ ها و شماتت هایی که بار خود می کنید هستید که هر روز پس سعی کنید این عادت را کمتر مرتکب شوید.
سرزنش خودمان، یک عادت دفاعی است و مثل هر اعتیادی با خودش آرامش های کوتاه تولید می کند. ولی وقتی به مرور دست از سرزنش خود برداریم فرصت برای آرامش واقعی ذره ذره بیشتر می شود.
Are You Addicted To Self-Judgment
Join Dr. Margaret Paul for her 30-Day at-home Course: “Love Yourself: An Inner Bonding Experience to Heal Anxiety, Depression, Shame, Addictions and Relationships.”
