علم شناساسی انواع ژن های بدن انسان و کارایی شان مدام گسترش می یابد. دانشمندان با درک افت و خیزهای ساختمان ژنتیک بشر می توانند به مسیر تحول و تکامل بشر و نحوه تطبیق شان با شرایط پی ببرند.
یک مجموعه ژنتیکی کنترل رشد هورمون داریم به نام GHRd3 که کارشان تنظیم قد و اندازه بدن در شرایط زیستی متفاوت هستند. ژنهایی که فقط مختص انسان و دو انسان سانان نئاندرتال و دنیزوانها می باشد.
به عبارتی دقیقتر، وقتی قحطی و خشکسالی و حتی جنگ، یک منطقه اجتماعی را دچار کمبود شدید مواد غذایی می کند پسران آن قبایل بدن شان کوچکتر و ماهیچه های بدن شان کمتر می گردد. این باعث می شود بدن شان غذای کمتری برای بقا نیاز داشته باشد.
در مطالعات جدید معلوم شده است ژن های رشد GHRd3که در دوران نوجوانی کارش شروع می شود از ۲ میلیون سال پیش تاکنون، مقدار هورمون رشد را کم و زیاد می کنند.
محققین زیست شناس امریکایی و اروپایی متوجه شده اند این گروه خاص ژنها از پنجاه هزار سال پیش به این طرف کمتر دستخوش تغییر یا کاهش بوده اند. اتفاقی که می تواند رابطه مستقیم با افزایش قدرت شکار و غذا به کمک ابزارهای کمی بهتر باشد.
نکته جالبتر این است که چون این ژنهای همیشه متغیر رشد فقط در بدن انسانها وجود دارد امکان دستکاری و آزمایش روی سایر حیوانات غیرممکن بود. اما تکنولوژی دستکاری و برش ژنها به دانشمندان این اواخر اجازه داده است ژن های موش را طوری دستکاری کنند تا در مقابل کاهش مواد غذایی واکنش نشان دهند.
تجربیات ژنتیک جدید در مورد موشها نشان داد وضعیت فیزیکی موش های نر می تواند سریع تغییر کند بخصوص وقتی به آنها غذای کافی داده نشود.
