یک کمپانی که آدم ماشینی های پیشرفته می سازد یک مرد کامل و جذاب ساخته است که به شکل بسیار دقیقی هوش و شخصیت و هیکل و مشخصات یک مرد را دارد. آنها می خواهند از جامعه و دنیای تکنولوژی درخواست کنند که به وی حق کامل انسانی اعطا شود.
این آدم ماشینی که « تام» نام دارد از هر نظر کامل است. مهربانی و شعور و احترامی که در وجودش تنظیم شده بهترینی است که می شود برای انسان مذکر در نظر گرفت.
اما برای تصویب و آزمایش نهایی از یک زن محقق مردم شناس درخواست می کنند برای ۳ هفته با این مرد وقت بگذراند و اعلام کند که ایا « تام» مستحق حقوق انسانی می تواند باشد یا خیر؟
این زن با هوش با جدیت و و در شروع به طور رسمی سعی می کند قابلیت های رفتاری این آدم ماشینی را مورد آزمایش قرار دهد. تام ولی هر لحظه تاثیر خیره کننده ایی بر وی می گذارد و پس از مدتی کوتاه علاقه زن محقق را به خودش جلب می کند.
تام مثل ماشین های قبلی نیست که منتظر دستور باشد. او با تشخیص خودش به زن محقق هر نوع سرویسی می دهد از آشپزی تا سکس خیلی خوب… تام هیج مشکلی ندارد و مسئله ایی هم ایجاد نمی کند.
اما وقتی نوبت به تصمیم گیری برای تصویب این آدم ماشینی به عنوان انسان می رسد زن محقق با وجودی که کاملا از شخصیت مردانه وی راضی است حقی که باید به وی داده شود را رد می کند و به مرحله تولید برای بازار! نمی رسد.
تنها دلیل خانم محقق این است که این آدم ماشینی جا برای تنش و تکاپو و کنجکاوی و همه واکنش های عادی انسانی در حین رابطه نمی گذارد. تام بی عیب است و این یک واقعیت انسانی نیست.
تام وقتی جواب رد می شنود بدون مقاومت می رود و کمپانی نیز این اختراعش را غیرتولیدی می شمارد.
