تا همین ۱۰ سال پیش نظر عمومی این بود که یک درخت پر از شاخه از انواع انسان سانان وجود دارد که جد اصلی بشر یعنی Homo erectus ریشه اصلی آن هستند.
اولین تکنیکی که این اواخر تشبیه درخت گونه رشد و تحول انسان سانان را بر هم زد تشخیص طول عمر استخوان های به جامانده از انواع انسان سانان بود. تکنیک جدید geochronology با شلیک لیزر و خرد کردن ذرات توانست از طریق زمان فرسایش ذرات استخوان ها به عمر خیلی دقیقتر آنها دست یابد.
به کمک این تکنیک دانشمندان متوجه شدند در همان حوالی و نواحی در افریقا، استخوان های دیگری با قدمت های مشابه وجود دارد. کشفی که که تشبیه درخت خانوادگی اجداد ما را به دشتی پر از جویبار به هم تنیده شده تغییر داد. به نظر می اید انواع انسان سانان مدام در هم می آمیختند یا از هم فاصله می گرفتند یا حتی منقرض می شدند.
به تعبیری دیگر، با وجود اینکه حدود ۳۰۰ هزار سال پیش هموسپین ها قدم روی زمین گذاشتند ولی اطلاعات جدید نشان داد این فقط هموسپین ها نبودند که کم کم نوع اصلی و فراگیر انسان سانان شدند بلکه حداقل دو جد فامیلی و همسایه یعنی هومو نالدی و هومو هیدلبرگنسیس، در افریقا در حال زندگی بودند.
قدم بعدی به دست آوردن اطلاعات دقیق تر از حدود ۳ میلیون سال پیش است که بخشی از میمون سانان از سایر اجداد خود فاصله می گیرند. این نوع باستانی از میمون سانان australopiths جزو اولین ها در نژاد خود روی دو پا می ایستادند، از ابزار در حالت طبیعی اش استفاده می کردند. آنها ولی هنوز روی درخت بودند و از حجم مغزی خیلی کمی برخوردار بودند.
اگر کمی جلوتر بیاییم شاهد نشانه هایی از انسان سانان Homo erectus هستیم که قدمت شان به دو میلیون سال می رسد. این جد اولیه در قبیله های با سیستم اجتماعی مشابه انسان های اولیه می زیستند. توانایی خوردن انواع غذاها را داشتند و استفاده از آتش را کشف کردند. آنها تا همین یک میلیون سال پیش در همه افریقا گسترش یافتند ولی آنها نیز ترکیبی از چندین جد مختلف هستند.
هنوز بخش بزرگی از تحول انسان سانان ناشناخته است ولی با افزایش قابلیت تکنیک geochronologists و دسترسی مداوم به نقشه کاملتر ساختمان ژنتیک انسان سانان، به مرور قدم های بیشتری برای شناخت کامل تحول انسان برداشته می شود.
Genetics Steps In to Help Tell the Story of Human Origins
