من ۳۱ ساله هستم، پنج ساله جدا شدم. قصد خوندن دکترا تا یکی دو سال دیگه دارم. اما بدم هم نمیاد که ازدواج کنم… الان با آقایی که ۳۵ سالشه و کارفرمای من هست ارتباط دارم.
احساس میکنم در مورد یه سری مسایل حقیقت رو نمیگه.
در مورد مسایل خصوصی هم، بشدت ناتوانی و کم توانی در وی میبینم …اما خودش منکر میشه که ناتوانی یا کم توانی داره. حتی قبل از اینکه رابطه مون این شکلی بشه، خیلی دم از توانایی بالاش میزد.
ایشون حمایت مالی و عاطفی شش خانم ۲۴ تا ۳۰ ساله رو بعهده دارن که خانواده هاشون رو از دست دادن و میگه پدرشون هست و اصلا حس جنسی نداره بهشون
نظرتون چیه؟ از این آقا همسر مناسب و پدر مسئولیت پذیر میتونم انتظار داشته باشم؟ یا بهتره سعی کنم فقط باهاش همکار باشم و مسایل عاطفی و جنسی اصلا نداشته باشم؟
ندای عزیز
هم حس کردی کارفرمای تو، می تواند دروغگو باشد هم در حین رابطه جنسی متوجه شدی توانایی لازم را برخلاف ادعایش ندارد و سرپرست ۶ زن حدودا همسن و سال خودش هست!
لطفا قبل از اینکه به شکل ناراحت کننده ایی اذیت شوی این رابطه را قطع کن.
ندا خانم، قصد ندارم از آن مرد یک هیولا بسازم ولی ادعای سرپرستی ۶ زن ۲۴ تا ۳۰ ساله؟ مگر آنها ناتوانی جسمی دارند که یک مرد حدودا همسن شان، هزینه زندگی شان را تامین کند؟ یعنی حتی به ذهنت خطور نمی کند که ممکن است رابطه او با آن زنان جوان، غیرعادی باشد؟
شما تحصیلکرده ایی. کار می کنی و خصوصیات آن مرد را می بینی ولی به راحتی به عنوان زن مستقل که تجربه ازدواج و طلاق دارد امید داری این مرد با وجود دسترسی جنسی به شما، تبدیل به پدر فرزندت شود.
چرا و بر چه حدس و گمانی اینقدر ساده انگارانه به ادعاهای عجیب آن مرد بدون هیچ پیگیری، اعتماد می کنی و شریک جنسی اش می شوی. آن هم رئیسی که پرنسیپ حرفه ایی یک کارفرما را با ایجاد رابطه جنسی با کارمندش، می شکند.
رابطه ات را با قاطعیت تمام طوری که شغل ترا به خطر نیاندازد قطع کن و با تلاش جدی دنبال یک کار جدید باش و از این مرد عبور کن… اگر هم می خواهی با او بمانی رابطه جنسی ات را تا مادامیکه تعهدی برای زندگی مشترک با تو مطرح نکرده ادامه نده…
Image Source
https://www.cosmopolitan.com/
