می گویند: «حجاب زن مثل زرورق شکلاتی هست که اگر باز شود یا برداشته شود مگس ها به شکلات هجوم می برند»
استدلال شان این است که ما مردان مگسان بی اراده و پلیدی هستیم که بدون هیچ پرنسیپ و مرام و اخلاق با دیدن شیرینی به آن هجوم می بریم.
دهها سال است این نوع بی حرمتی به مردان تکرار می شود. این سطح از ذلیل و غیرقابل کنترل بودن رفتار مردانه، در ذهن پسران و نوجوانانی که در این محیط بزرگ می شوند چه چیزی را حک می کند جز میل به تجاوز در اولین فرصت ممکن؟
ما مردان راهب و درویش و تارک دنیا نیستیم. حتما مو و سر و دست و گردن و اندام زنان را مطبوع می دانیم و در همه دنیا، گوشه چشمی به آنها می اندازیم ولی این علاقه و حس خوب از دیدن زیبایی زنانه فرق دارد با مگس بودن و متجاوز بودن و کنترل نداشتن …
صد و بیست هزار پیغمبر برای کنترل اخلاق انسان فرستاده شد. ۴۴ سال گذشته تبلیغات یک حکومت مذهبی هم داشتید چرا نتوانستید مردان را از مگس بودن پرهیز دهید؟ هنوز مردان را مگس می بینید؟
چرا با وجود سخنرانی هزاران روحانی و صدها رسانه و انتشار کتاب های اخلاقی هنوز هیچ امیدی به رفتار خردمند از مردان ایجاد نکرده اند؟ پس ایمان و تسلیم شدن معتقدین به عبودیتی که به خدا اعلام می کنید چرا کاری نمی کند ما مردان را از مگس بودن نجات دهد؟
