جلسات منظم و مداوم معلمین و مدیران مدارس با اولیاء دانش آموزان شاید جزو معدود بخش های مفید نظام آموزشی ما باشد که دستخوش تغییرات اساسی نشده است. یکی دو سال اول با اشتیاق در این جلسات شرکت می کردم اما از بس نصیحت می کنند آدم دلسرد می شود. البته تقصیر معلمان مدرسه نیست چون فرهنگ ما سرشار از نصیحت کردن است.
پدر ما را نصیحت می کند،
مادر ما را نصیحت می کند،
تلویزیون ما را نصیحت می کند،
رادیو پیام ما را نصیحت می کند،
بیلبورد شهرداری تهران ما را نصیحت می کند،
آن یکی نه فقط ما را، بلکه جهانیان را!پ نه از تهران، از نیویورک! نصیحت می کند،
وزیر ما را نصیحت می کند،
وکیل ما را نصیحت می کند،
پلیس هنگام دریافت مبلغ مقدس رشوه، ما را نصیحت می کند،
معلم ما را نصیحت می کند،
خلاصه همه و همه در حال نصیحت دیگران هستند. کسی هم از این نصیحتهای بی حاصل پند نمی گیرد. من شخصا حتی به کلمه نصیحت هم حساسیت دارم و دست کم در خصوص فرزندانم کاملا مواظب بودم که این عارضه باستانی را منتقل نکنم.
اما اکنون مشاهده می کنم که دختر بزرگم که ده سال سن دارد، خواهر کوچکش را حسابی نصیحت می کند. بعضاً او را در اتاق خود یک ساعت برای او منبر می رود. تمام مطالبی که در کلاس شنیده است تحویل او می دهد و خوب الیته بخش مهم مطالبش نصیحت است نه آموزش.
آیا فرهنگ نصیحت دیگران، از همان مدرسه شروع می شود؟ از همان مدرسه هم می توان آن را متوقف کرد؟
در یکی از جلسات خانه و مدرسه، موضوع بلوغ زودرس دختران که گویا بیشتر از گذشته شایع شده است مورد بحث قرار می گرفت. مدرسه از یک کارشناس دعوت کرده بود تا با والدین صحبت کند و اطلاعات و تحقیقات جدید را در اختیار آنها قرار دهد.
تردیدی نداشتم که این جلسه نیز طبق معمول به نصیحت منتهی خواهد شد. حدس می زدم که سخنران جلسه، تقصیر گسترش بلوغ زودرس دختران را به گردن ماهواره و دیدن صحنه های مبتذل می اندازد.
با بی میلی تمام، به خاطرِ اهمیت موضوع تصمیم گرفتم در جلسه فوق شرکت کنم. این بار اما کاملا غافلگیر شدم. جلسه با نصیحت شروع نشد ولی خانم متخصصی که می گفت تحقیقات گسترده ای در باره بلوغ دختران و پسران دارد ناباورانه و بدون هیچ ربطی گفت : «بدانید که حتما شایسته بودید و لیاقت داشتید که خداوند شما را پدر و مادر قرار داده است»
لابد کسانی که بچه ندارند و یا نمی توانند داشته باشند برگزیده خداوند به مقام پدر و مادری نیستند. پیش خودم با دلسردی مضاعف فکر کردم کاش همچنان نصیحت می کرد.
