ما ایرانیان خارج کشور از نانوا و وکیل تا پلیس و بقال تا دکتر و راننده تاکسی، جزو مفیدترین شهروندان کشورهای میزبان هستیم.
به عنوان یک مهاجر ساکن کانادا با قاطعیت می توانم اعلام کنم که آمار اعتیاد، بیکاری و بزهکاری جامعه ایرانی واقعا جزو کمترین ها است. ایرانیان مردمی بلندپرواز، سخت کوش و پر غرور هستند.
این را می نویسم چون واقعا قلبم می گیرد وقتی می شنوم بعضی ها می گویند ایرانیان حق شان، همین حکومتی است که دارند. در صورتی که ایران عزیز ما تاکنونفرصت واقعی برای ابراز وجود و انتخاب مدیر هوشمند نداشته است.استبداد مذهبی پریشان و فاسد، حق ما و انتخاب آزاد ما نیست.
من نمی گویم که بهترین ملت جهان هستیم ولی اگر فرصت داشته باشیم از بهترین ها خواهیم بود. ما مهاجرین در بین خود آدم های ناموفق و حتی فقیر یا افسرده و الکلی و معتاد هم داریم. ولی اکثریت ایرانیانخارج کشور نشان دادند که قادر به تطبیق با زندگی مدرن هستند.
من وقتی حدود ۳۰ سال پیش با ۱۰۰ دلار به همراه همسر و یک فرزند وارد کانادا شدم در اولین کاری که به دست آوردم یعنی حمل پیتزا، در رانندگی ام، هیچ حق و حرمتی به قوانین و رانندگان خیابانها قائل نمی شدم. اما سیستم کمابیش موفق قوانین راهنمایی و رانندگی، به مرور مرا تبدیل به یک راننده مسول و مطیعِ قوانین رانندگی ساخت.
در بقیه امورات زندگی نیز اکثر ما ایرانی ها به سرعت دریافتیم قوانین شهروندی جامعه میزبان، در مجموع به نفع ما است. اکثر ما مالیات های مان را می دهیم و واقعا سعی می کنیم شهروند خوبی باشیم.
این تجربیات تمدنی آن هم در شرایطی که لایه های تمدنی ایران توسط یک حکومت ریاکار خدشه دار شده است به درد اینده ایران خواهد خورد. دنیا بسیار کوچک شده است و همه ما میلیونها ایرانی خارج کشور به سهم محدود خودمان داریم سعی می کنیم بخشی از بی حرمتی هایی که بر ایران و فرهنگ ایرانی می شود را کاهش دهیم.
ما خارج نشینان یک استان برون مرزی ایران عزیز هستیم. این روزها مهاجرین در همه جای دنیا برای خود این حق را ایجاد کردند که هم شهروند مسول کشور میزبان باشند و هم، سهم جدی در بهروزی سرزمین مادری خود داشته باشند.
هیاهوی اپوزوسیون ۵ درصدی خارج کشور تقریبا ربطی به اکثریت خارج نشینان ندارد. بخش عمده حدود ۷ میلیون ایرانی خارج کشور چشم و امیدشان به شهروندان ایران است که اپوزوسیون واقعی حکومت فاسد و نالایق ج. ا است.
