افتخار و هویت اصلی فرهنگ غرب در این است که توانسته مذهب را از قدرت و حکومت دور نگه دارد. دلیل اولیه و اصلی اش هم یک جنگ فرسایشی طولانی بود.
جامعه اروپا به خاطر جنگ های وحشتناک ۱۲۰ ساله بین کاتولیک ها و پروتستانها از ۱۵۲۰ میلادی تا ۱۶۴۰ میلادی و بعد از کشته شدن حداقل ۱۱ میلیون انسان، به این نتیجه قاطع رسید که اتحادِ مذهب و سیاست، مرگبار و مخوف است.
جنگهای مذهبی بین دو شعبه مسیحیت محدود به فرانسه و انگلیس نبود و همه کشورها و شهرها و روستاهای اروپا را در بر گرفته بود. دورانی که مصادف بود با خکلات مرگبار طاعون سیاه…
رسیدن به این تصمیم همراه با رشد نظریاتی بود که آن را تحت عنوان رنسانس می شناسیم. متفکرین، فیلسوفان و نظریه پردازان سیاسی نظیر Locke, Spinoza و Voltaire نیز نقش اساسی در این تحول داشتند.
انسان اروپایی از قرن ۱۵ میلادی به بعد توانست کم کم تصمیم بگیرد مشیت اجتماعات بشری را از مشیتی که نمایندگان کلیسا به نام خدا ابراز می کردند به مرور جدا سازد. البته هنوز مذهب سیاسی به شکل های غیرمستقیم در سیاست های حکومت ها دخالت می کنند و موثر هستند.
انواع جنگ های درون اروپا و مدت شان:
The German Peasants’ War (1524–1525)
The Wars of Kappel in the Old Swiss Confederacy (1529–1531)
The Schmalkaldic War (1546–1547) in the Holy Roman Empire
The Eighty Years’ War (1568–1648) in the Low Countries
The French Wars of Religion (1562–1598)
The Thirty Years’ War (1618–1648), affecting the Holy Roman Empire including Habsburg Austria and Bohemia, France, Denmark and Sweden
The Wars of the Three Kingdoms (1639–1651), affecting England, Scotland and Ireland
Scottish Reformation and Civil Wars
English Reformation and Civil War
Irish Confederate Wars and the Cromwellian conquest of Ireland
