پدر یک فرزند ۶ ساله هستم ولی نمی خواستم بچه داشته باشم. همسرم از اول آشنایی ما پذیرفت که ما فرزند نداشته باشیم. اما بعد از ۵ سال ازدواج به خاطر میل شدیدش به مادر شدن، افسرده شد. ترس از دست دادن همسرم که خیلی دوستش دارم مرا تسلیم خواسته اش شدم.
به عنوان یک معلم سال ها در روستاهای مرکزی کشور، شاهد رنج مداوم کودکانی هستم که هیچ نقشی برای متولد شدن شان نداشتند. معلم کودکان شدم تا به اندازه یک ذره هم که شده از درد و رنجی کودکان بی خبر از هر چیز، کم کنم.
من از همان دوران کودکی با مشاهده زندگی خودم و دور و بری هایم ناراحت و غمگین بودم. من سالها است تحقیر و ترس و سرکوفته شدن نه تنها بچه ها بلکه والدین شان را از نزدیک می بینم حتی آنها که وضع شان خوب است و با ماشین های نوی خارجی، بچه های شان را از مدرسه بر می دارند.
اصلا به چه حقی یک انسان که موجودی بسیار حساس و با شعور است را به دنیایی بیاوریم که، در طی زندگی در سیاره ناهنجار، درب و داغان شود. سیاره ایی که میلیونها بچه در جنگها یتیم می شوند. میلیونها بچه با انواع مرض ها باید بسوزند و بسازند. کتک بخورند. از گرسنگی بمیرند. مورد اذیت و سواستفاده جنسی و تجاوز و استثمار قرار بگیرند.
بچه ها حتی اگر خوشبخت باشند و سقف برای زندگی و خانواده ایی پر محبت داشته باشند و مهربان و لطیف و عادل بزرگ شوند باز هم چاره ایی ندارند که در چرخه بدبختی ها، اذیت شوند. افسرده شوند. به آرزوهای زیبای انسانی که آشنا شدند نرسند. فریب بخورند.
این بدبختی حتی از انسان های زیرک و قدرتمند و به اصطلاح موفق هم غافل نیست. آنها هم باید روزی ۱۲ ساعت بدوند و نگران حفظ یا افزایش قدرت و ثروت خود باشند و از اسم و شهرت شان با هر روش ممکن، دفاع کنند. دفاعی که لاجرم باید به ضرر دیگران ختم شود.
بله می دانم چه فکر می کنید! می گوئید اگر این میل برای تکرار بقا نبود بشر هم نبود. ولی، حالا انسان هست و زیاد هم هست و خطر انقراض، تهدیدش نمی کند.
تاوان تمدن انسانی را میلیاردها بشر، پیش از ما متاسفانه پرداخته اند و نابود شدند. بله نابود شدند. آدم هایی با احساس و خاطره و مهر و رفاقت و عشق، کاملا محو شدند. خاکستر شدند و برگشتند به چرخه طبیعت… هیچ شدند. پس حداقل به احترام رنجی که آنها برده اند دست از تکرار عمل وحشتناکِ به دنیا آوردن یک نفر دیگر برداریم.
تفکر Antinatalism از دوران قدیم وجود داشت. نظریه ای فلسفی است که نگاه منفی به تولد انسان دارد. آنها این عمل را غیراخلاقی می دانند. انسان برای زمین بیچاره هیچ نفعی جز ضرر ندارد. به اندازه صدها حیوان دیگر بریز و بپاش دارد و عملا دارد نسل بسیاری از حیواناتات و نباتات را منقرض می کند.
