بخشی از سلول های بدن موجودات زنده از میتوکندریان ها تشکیل شده است. آنها در حقیقت ژنراتورهایی هستند که انرژی مورد نیاز سلول ها را تولید می کنند. زیست شناسان می دانند که از میانسالی عمر هر موجود زنده، این سازندگان انرژی، دچار نقص می شوند، بعد به هم می چسبن، بزرگتر می شوند و بدن قادر به هضم و دفع شان نیست.
بر همین اساس، زیست شناسان دانشگاه کلمبیا، به دنبال راه حلی بودند که بتوانند مسیر از کار افتادن و تبدیل به ماده سمی شدن میتوکندریان ها را جلوگیری کنند. آنها مثل همیشه در لابراتوار از مگس میوه استفاده کردند که بتوانند پروسه تولد و مرگ و تغییراتی که قرار است انجام شود را در زمان خیلی کوتاه ناظر باشند.
مگس های میوه میانسالگی شان حوالی ۲۸ روز است و وقتی ۳۷ روزه می شوند حد نصاب طول عمرشان را سپری کرده اند. محققین دانشگاه کالیفرنیا با افزودن پروتئینی به نام Drp1 .در بدن مگس میوه، قادر گشتند مسیر اضمحلال میتوکندریان شان را عقب بیاندازند. زیست شناسان توانستند این واقعیت علمی را ثبت کنند که جلوگیری از تورم و انباشته شدن میتوکندریان های ناقص، می تواند ۲۰ درصد به عمر مگس های میوه بیافزاید.
دانشمندان فوق فکر می کنند که شیوه مشابهی از روش افزایش عمر را برای بشر هم می شود ایجاد کرد.
ویژگی اصلی در این شیوه از افزایش طول عمر این است که افزایش سلامت میتوکندریان ها، باعث ایجاد طول عمری می شود که بدون ابتلا به بیماری های دوران کهنسالی یعنی آلزایمر و پارکینسون خواهد بود.
UCLA biologists slow aging, extend lifespan of fruit flies
