دکتر حسین رهنما روز به روز به جمع اصلی متفکرین تاثیرگذار بر تکنولوژی دیجیتالی نزدیکتر می شود. او همزمان با بیش از 20 بانک و شرکت های بین المللی برای ساختن برنامه های مورد نیازشان همکاری می کند. از سال 2012 توسط «MIT» به عنوان یکی از 35 دانشمند جوان مورد شناسایی قرار گرفته است.
با جود آنکه ادعاهای او زیاد با تخیلات علمی فاصله ندارد ولی قدم های اساسی برای عملی شدن تئوری هایش با حمایت هایی که در کانادا، اروپا و MITامریکا از او می شود آغاز شده است. بزرگترین پروژه ایی که دکتر رهنما می خواهد صورت واقعیت به خود بگیرد ساختن یک کپی دیجیتالی از همه آدم هایی است که در دوران اینترنت حضور داشته اند و از خود نشانه هایی بر جای می گذارند.
وی معتقد است آنقدر اطلاعات بسیار دقیق و تقریبا هر لحظه ای از زندگی روزانه و نحوه تصمیم گیری و فکر و سلیقه ما وجو دارد که هر کدام ما می توانیم یک آواتار خیلی هوشمند از خود به جا بگذاریم. آواتاری که بعد از مرگ ما همچنان با دانش کسب شده مان، در اینترنت حضور دارد.
به عبارتی دیگر، در آینده نزدیک، در هر زمینه ایی، هر انسانی احتیاج به راهنمایی و یا دسترسی به دانش و شعور هر کدام ما داشته باشد می تواند با وجود دیجیتالی بعد از مرگ ما مشورت کند.
چشم انداز عملی ولی هنوز تخیلی که تیم های تحقیقی تحت مدیریت او یا همکاری مشترک با او ارائه می دهند صحبت از بازسازی و احیای دوباره انسانها از طریق اثر به جا ماندهِ دیجیتالی شان می تواند باشد.
به عبارت دیگر بعد از ابدی کردن هویت دیجیتال بشر، می شود به ساختن آدم ماشینی های بر اساس شعور و دانش و شخصیتِ تک تک ما هم فکر کرد. بنا بر تحقیقاتی که دکتر رهنما در آن مشارکت دارد در آینده ای نه چندان دور، بر اساس همه دانش گرداوری شده از تک تک ما، می شود قیافه و لحن صدا و شیوه تصمیم گیری و حتی احساسات ما را نیز به شکل خیلی کاملی، با آدم ماشینی های پیچیده در هم آمیخت. تا آنجا که نمونه ای از ما دوباره بازسازی شود و به مرور بیشتر از پیش شبیه ما گردد. شباهتی که دیر یا زود به جانبخشی کامل ما هم می تواند منجر شود.
Have We Uploaded Enough Data To Create Digital Copies Of Ourselves?
https://www.entrepreneur.com/author/hossein-rahnama2
منبع تصویر
http://business.financialpost.com/
