شوق دیدن مشهورترین فوتبالیست دنیا یک حق ساده انسانی است. چرا باید این حق ساده را تحقیر کنیم؟
چرا این اصرار هیجانزده وجود دارد هر که سلیقه اش، روش زندگی اش، دلخوشی هایش و حتی اخلاقش با ما فرق دارد را تحقیر می کنیم.
ما قبلا میزبان پله هم بوده ایم. خیلی هم منظم و با افتخار و محترم… مسول اصلی همه ناهنجاری ها، حکومت بیعرضه است که یک برنامه عمومی دیدار با ستاره فوتبال را مدیریت نکرد و کار به از دیوار بالا رفتن مردم کشید. به جای تحقیر مردم عادی، یقه مدیران فاسد حکومتی را بگیرید.
شرکت صدها هزار نفره جوانان کشور برای تشیع جنازه مرتضا پاشایی خواننده موسیقی پاپ، چرا باید مورد سرزنش و تمسخر روشنفکران قرار میگرفت؟
چرا نمی توانیم این واقعیت ساده را بپذیریم که از جمعیت ۸۰ میلیونی کشور، هنوز دو سه میلیون زوار مومن مذهبی هم وجود دارند که در مراسم اربعین شرکت می کنند.
مگر همه افرادی که خواهان بهروزی و آزادی ایران هستند هدف شان این نیست که هر ایرانی سلیقه و نظر و علائق خودش را داشته باشد؟
نکند قرار است در آینده هم بعد از پشت سر گذاشتن استبداد مذهبی، دوباره یک عده با سلیقه های خاص بیابند تعیین تکلیف کنند شهروندان کشور چه چیزی را ببینند یا گوش دهند؟
حکومت قلدر اسلامی همواره مشغول تحقیر و حذف ما است و یکی از راه های دفاع در برابر این بی حرمتی انها، شاید این شده که خود ما هم با خشم تمام، همدیگر را مورد تمسخر قرار دهیم😞 حتی تمسخر افرادی که خیلی طبیعی و ساده از دیدن رونالدو ذوق می کنند.
