سلام محترم من توی یه رابطه هستم که طرفم خیانت داره میکنه ولی خیلی دوستش دارم و وابسته هستم. حتی بهش گفتم اگه راستش رو بگه حاضرم فراموش کنم ولی اصرار داره که خیانت نمیکنه.
من حس ششم و تمام اعضای وجود وقتی یه اتفاقی بی‌افته یجور درد میگیره دل شوره میگیرم. خیلی مطمئن هستم خیانت میکنه ولی هنوزم دنبال بهانه هستم برای بخشش. شاید دارم اشتبا میکنم نمیدونم دلم یه چیز میگه عقلم یه چیز دیگه سر دو راهی هستم.
از کشور به خاک و خون کشیده شده افغان هستم. موندم برم از کشور یا بمونم. فردی که خیلی دوسش دارم خیانت میکنه واقعا حالم بده حتی خودکشی دلم میخواد بکنم لطفا یه مشاوره بدید خواهش میکنم محترم.
متین عزیز
مهمترین پیشنهاد من این است که به تنهایی و در درون این احساسات و شکاکیت شدید به نتیجه گیری نرسی. تو حالت خوب نیست. افسردگی و شکاکیت جلوی دیدن درست و سالم را گرفته است. دلیل اصلی ام این است که مدرک دقیق و کامل اگر داشتی زودتر از اینها رفته بودی.
حسودی دو نوع است. یکی شان حسودی سالم و گذرا و لحظه ایی است و نشانه توجه و عشق سالم… یک نوع حسودی هم هست که همیشگی است و فرد را در خود غرق می کند و نگرانی غیرسالم و غیرمنطقی به بار می آورد. این نوع شک و حسودی با کمترین بهانه و نشانه ایجاد میشود.
به هر حال بهترین فرد برای گفتگو در این باره خود او است. با او از نگرانی ات حرف بزن. دلایل را با هم مرور کن و بگذار راحت حرف بزند.
قدم بعدی و اساسی یافتن یک نفر برای مشورت است که بتوانی احساساتت را پیش او ببری. فردی که منطق و قضاوتش را قبول داری.
Image source
https://unsplash.com/@bannon15
