سلام. پسری هستم ۲۷ ساله، دانشجوی فوق لیسانس و خدمت هم نرفتم و قصد رفتن هم ندارم چون اعتقاد دارم چیز مزخرفی است. با یک خانم ۳۰ ساله آشنا شدم که فرزند ۶ ساله دارد.
ایشون میگه عاشق من شدند. من عاشقش نیستم ولی حس خوبی به او دارم. ایشون میدونن من هیچی ندارم ولی خودش خانه دارد و می گوید یک عقد ساده داشته باشیم. می گوید پدرم به ما کمک خواهد کرد.
نه مهریه می خواهد نه عروسی. بر سر دوراهی هستم و نمی دونم ازدوداج کنم یا نه. تو رو خدا راهنمائیم کنید. چکار کنم؟
داوود عزیز
تصمیم مهمی است و قلب و تربیت و تشخیص خودت، اصل است. از کلیشه ها نترس. سه سال بزرگتر بودنش یا مادر بودنش، به خودی خود نباید دلیل منفی باشد. اما صبور و هشیار و با دقت تمام، سعی کن او را بشناسی. با حدس و گمان قدم برندار…
تصمیم تو نباید بر اساس دلسوزی باشد چون به نظر نمی رسد از سر احتیاج به سمت تو آمده باشد.
.تکلیف خدمت سربازی ات را روشن کن. اصلا درست نیست ازدواج کنی و بعد عازم خدمت شوی.
پول و امنیت اقتصادی نسبی، خیلی برای زندگی زناشویی مهم است بخصوص در ایران که ثباتی وجود ندارد و افراد بدون پشتوانه مادی، زندگی شان بسیار سخت می گذرد. متاسفانه زوج های زیادی هستند که به خاطر مشکلات اقتصادی از هم جدا می شوند یا عواطف شان نسبت به همدیگر در معرض صدمات شدید است.
شاید یکی از مناسب ترین راهها این است که مدتی به خودتان وقت دهید. سعی کنید همدیگر را بشناسید. با هم حرف بزنید. برنامه هایی که در سر می پرواندی را برایش توضیح بده … دلایل طلاقش را هم بدانی خوب است.
با زندگی اش ولی بازی نکن برای همین تا هر مقدار که میسر است با حدس و گمان قدم برندار…
image source
