سلام. من ۳۷ ساله و ساکن اتریش هستم. آمدنم به خارج کشور به خاطر او بود. باز کردن یک مغازه که اصلا سودآور نبود تصمیم او بود. نداشتن فرزند به خاطر تفکرات او بود. حتی چاق شدنم هم حتی به خاطر همراهی با او بود. او مقصر همه بدبختی ها و عقب افتادن و به جایی نرسیدن من است. چرا با سرنوشت من بازی کرد.
… عزیز
خیلی متاسفم که موقعیت خوبی نداری. اما خیلی صریح و واضح با همین چند جمله نشان دادی که فردی با هویت و شخصیت مستقل نیستی.
تو به دلایل زیادی که از ان خبر ندارم نتوانستی به عنوان یک فرد بزرگسال برای خودت یک حد و حدود ایجاد کنی. تو مرز روانی برای خودت نساختی. تو فرصتش را فراهم نکردی که برای خودت یک « من» داشته باشی
چون حریم مشخصی دور خواسته ها و سلیقه و درک و شعور خودت نکشیدی برای همین نتوانستی برای مسیرهای مختلف زندگی ات تصمیم بگیری.
تو شاید حدود ۲۰ درصد از خودت بودی و به همین خاطر اجازه دادی یک فرد دیگر ۸۰ درصد هویت ترا تحت پوشش قرار دهد. صحبت از بد و خوب بودن تو یا او نیست. موضوع این است که هر انسانی با انسان دیگر فرق دارد. او هر کاری می کرد به هر حال با هویت واقعی و مخفی و خاموش نگه داشته شده تو نمی توانست جور در بیاید.
تو شاید بیش از حد او را دوست داشتی و حتما هم در شروع آشنایی بخشی از هویت او با تو همساز بود. ولی تو کل سرنوشت خودت را به او سپردی و او با هرمقدار توانایی که داشت سعی کرد زندگی تو را نیز به پیش ببرد.
او شاید آنقدر تو را ضعیف و شکننده دید که فکر کرد چاره ایی ندارد جز اینکه زندگی تو را برایت رقم بزند. شاید هم برای جلب رضایت مداوم او بود که همه تصمیماتش را قبول کردی.
دنبال پیدا کردن مقصر نباش. اگر می توانی پیش یک روانشناس برو که بتواند هویت پنهان شده و حتی شاید ترسیده و توسری خورده ترا در وجودت شناسایی کند.
تو احتیاج به راهنمایی داری تا بتوانی یک مرز روانی جدید برای خودت بسازی تا کم کم بتوانی روبروی هر انسان دیگر بنشینی و از خودت و خواسته ها و هدف هایت بگویی.
Image Source
