سلام. آمدنم به خارج کشور به خاطر او بود. باز کردن یک مغازه که اصلا سودآور نبود تصمیم او بود. نداشتن فرزند فرزند تصمیم او بود. او مقصر همه بدبختی ها و عقب افتادن و به جایی نرسیدن من است. چرا با سرنوشت من بازی کرد.
داوود عزیز
خیلی متاسفم که موقعیت خوبی نداری. اما خیلی صریح و واضح با همین چند جمله نشان دادی که به دلایل زیادی که از آن خبر ندارم نتوانستی به عنوان یک فرد بزرگسال برای خودت یک « من» داشته باشی و این مشکل اساسی بسیاری از مردان و زنان است.
چون حریم مشخصی دور خواسته ها و سلیقه خودت نکشیدی برای همین نتوانستی برای مسیرهای مختلف زندگی ات تصمیم بگیری.
تو شاید حدود ۲۰ درصد از خودت بودی و به همین خاطر اجازه دادی یک فرد دیگر ۸۰ درصد هویت تو را تحت پوشش قرار دهد. صحبت از بد و خوب بودن تو یا او نیست. موضوع این است که هر انسانی با انسان دیگر فرق دارد. او هر کاری می کرد به هر حال با هویت واقعی خاموش نگه داشته شده تو نمی توانست جور در بیاید.
تو شاید بیش از حد او را دوست داشتی و حتما هم در شروع آشنایی بخشی از هویت او با تو همساز بود. ولی تو کل سرنوشت خودت را به او سپردی. شاید هم برای جلب رضایت مداوم او بود که همه تصمیماتش را قبول کردی.
دنبال پیدا کردن مقصر نباش. اگر می توانی پیش یک روانشناس برو که بتواند هویت پنهان شده و حتی شاید ترسیده و توسری خورده ترا در وجودت شناسایی کند.
تو احتیاج به راهنمایی داری تا بتوانی یک محوطه روحی و روانی جدید برای خودت بسازی تا کم کم بتوانی دنبال خواسته ها و هدف هایت باشی.
Image Source
