In English
در ادبیات عاشقانه ایرانی در وصف جمال یار، قرنها شعر سروده اند ولی کمتر در وصف مغازله و معاشقه ابراز شاعرانه داشته ایم. گویی همیشه عشق ورزی ایرانیان پنهانی و سریع و ممنوع بوده است. چرا در ادبیات شفاهی، جوکها و در گفتگوهای خصوصی؛ سکس و رابطه جنسی محدود به مرحله شتابزده و سریع دقائق آخر یک رابطه پر شر و شور جنسی شده است؟
کجا باید کنار هم بودن و نوازش عاطفی برخواسته 
از تمنای جنسی را نشان کرد؟ ایا ما به عشقبازی های مقدماتی بهای کافی می دهیم؟ ایا ما با بدن خود و شریک و همراه و همسر خود راحت هستیم؟ ایا پرستش های لحظه ای وجود همدیگر را تجربه می کنیم؟ ایا کلمات معاصرتری جز مغازله وجود دارند؟
در این ترانه ارام، هر دو خواننده لباس و آرایش غیر سکسی دارند. هیچ شگرد تصویری احاطه شان نکرده است. آنها با زیبایی تمام، مزه یک عشقبازی سراسر احترام و تفاهم را به نمایش گذاشته اند. چشمانشان را کمتر از هم برمی دارند. خبری از توهین و سوء استفاده یا ناز و عشوه یک طرفه نیست. با صمیمیت تمام می گویند که از بودن در کنار هم، از تماس ساده دستان همدیگر و نجوای لطیف بین خودشان لذت می برند. آنها با تمام وجود ترانه احترام به بدن همدیگر را می خوانند.
آنقدر این دو خواننده صمیمی و راحت با ترانه شان، با حرکان بدن شان، با نگاه و تماس های ساده انسانی شان تصویر دوست داشتنی از عشقبازی ارائه می دهند که آدم گمان می کند نباید به آنها چشم بدوزد و بهتر است انها را در حریم خصوصی و عاشقانه شان تنها بگذارد.
دوست تان دارم- مهرانگیز پاشا
Nick Cave & P.J Harvey -Henry Lee from marde rooz on Vimeo.
.
