حدود یک قرن پیش محلات خاکی بوداپست محل تجمع مردان جوانی شد که به فوتبال به عنوان یک بازی هوشمند می نگریستند. از میان آنها نسلی از مربیان مجارستانی ایجاد شد که در همه اروپا پراکنده شدند.
برای مثال فقط در ایتالیا بیش از ۶۰ مربی مجار مشغول هدایت تیم های باشگاهی شان بودند. تاکید بر روی کار تیمی، ایده های مختلف برای دفاع و حمله در طی تمرین ها و تکنیک های کنترل فردی بر روی توپ، توسط مربیان مجارستانی توسعه یافت.
این موج مداوم از تاثیر مربیان مجارستانی کم کم باعث ایجاد یک تیم قوی ملی برای کشور شد که از آن با عنوان « تیم طلایی» یاد می شود.
چند سال بعد از جنگ جهانی دوم، تیم ملی مجار در استادیوم ویمبلرلی با تسلطی کامل بر تیم انگلیس که آن زمان ها حرف اول در فوتبال را می زد پیروز شدند. بازی اول ۶ بر ۳ و در بازی دوم ۷ به ۱ تیم ملی انگلیس را در هم شکستند.
این تیم مجار برای چندین سال شکست ناپذیر بود و به خاطر روش بازی نوینی که داشتند قهرمانی المپیک سال ۱۹۵۲ را نصیب خود ساختند و کم مانده بود در فینال جام جهانی ۱۹۵۴ جام را نصیب خود سازند.
پاسکاری خوب، قدرت ذهنی بازیگر برای تصمیم سریع گرفتن، تکنیک های تهاجم از دو گوشه و اهمیت بخشیدن به نقش هافبک ها توسط مربیان مجارستانی باعث توسعه این بازی زیبا شد.
عمر موفقیت مربیان و بازیگران مجار به خاطر جنگ جهانی دوم و بعد تسخیر مجارستان توسط روسیه کوتاه ماند ولی .همان دوره کوتاه باعث شد که بخش مهمی از فرهنگ فوتبال، تغییر چشمگیری بیابد
اصطلاح « total football » که به کامل شدن نحوه بازی فوتبال در سطح جهانی اشاره می کند نتیجه نوآوریهای دوره طلایی مربیانی نظیر Béla Guttmann بود. متد این مربی معروف نه تنها توسط همه تیم های ملی و باشگاهی اروپا بلکه توسط استرالیا، اروگوئه و آرژانتین نیز به کار گرفته شد.
The Names Heard Long Ago: How the Golden Age of Hungarian Football Shaped the Modern Game
