جنگ جهانی اول شوک بزرگی برای هنرمندان غربی بود چون به انقلاب صنعتی و تاثیراتش برای بهبود وضعیت بشر، خیلی امیدوار بودند ولی به جای آن، ماشین های جنگی میلونها نفر را فقط در یک جنگ به کشتن داد. از آن پس همه فکر و ذکر هنرمندان اروپایی معطوف آن شد که تصویر همیشگی که از واقعیت وجود دارد را به سخره بگیرند. برای همین، به هم زدن واقعیت، از مشخصات اصلی تصاویر سورئالیسم گشت.
دوران سورئالیسم همزمان بود با فروید و آشنایی که بنیانگذاران این مکت با او داشتند. گفته می شود که نقاشی های سوررئالیسی تصویر کننده ناخوداگاه انسان ها بود. برای سورئالیست های چون رنه ماگریت، به تصویر کشیدن وجدان درونی و حتی امیال و خیال پردازی های مربوط به خواب و رویا، نقش مهمی داشت. تنها چیزی که سورئالیست از آن به سختی اجتناب می کردند به تصویر کشیدن معنی و مفهوم برای یک تابلو نقاشی بود.
