هرساله بیش از ۸۰۰ هزار انسان خودکشی می کنند. این آمار نشان می دهد که مراکز بهزیستی قادر به جلوگیری بسیاری از خودکشی ها نیستند ولی در ضمن، بررسی های گسترده نشان داده است که این تصمیم مرگبار، قابل پیشگیری هم می تواند باشد.
در حال حاضر استراتژی های ثابت شده ای وجود دارند که قادر به کاهش خودکشی هستند یکی از مهمترین ها، کم کردن دسترسی افراد به شیوه ها و دلایلی است که افراد را در معرض خودکشی قرار می دهد. تشخیص سریعتر بیماری های روحی توسط موسسات درمانی و سخت تر ساختن دسترسی به اسلحه و داروهای سمی جزو آنها هستند.
یکی از وسایل کاهش خودکشی، بررسی زمان ارتکاب آن است. شناسایی هر چه بیشتر زمان های مشخصی از سال، ماه، روز و ساعت که خودکشی بیشتر صورت می گیرد می تواند به جلوگیری از مرگ و میر انسانها کمک کند.
ثبت آمار مشخص در باره جزئیات خودکشی در انواع مراکز قانونی نظیر اداره ثبت مرگ و میر، اورژانس بیمارستانها و اطلاعات قابل دسترس اداره پلیس، به یک تیم تحقیقاتی امریکایی امکان داده است تا روند عمومی و تکراری زمان خودکشی را در بین بیش از ۱۲۲ هزار نفری که جان شان را از دست داده اند طبقه بندی کند.
متاسفانه اولین آمار کلی که از اطلاعات جمع آوری شده گویای این حقیقت است که اغلب تلفات ناشی از خودکشی در بین مردان ۲۰ سال به بالا است.
بالاترین زمان خودکشی در طول سال معمولاً در فصل بهار و تابستان است و ماه دسامبر ( بین آذر و دی ماه) به کمترین مقدار خود می رسد.
روزهای اول هفته برعکس روزهای تعطیل آخر هفته، بالاترین مقدار خودکشی ها را به خود اختصاص داده است .
بیشترین تعداد خودکشی که بین ۲۰ سالگی تا میانسالی است در حوالی غروب یک روز به وقوع می پیوندد ولی درصد کمتری از خودکشی ها که مربوط به افراد مسن بالای ۶۵ سال است صبح ها ثبت شده است و برای نوجوانان شب ها بوده است.
https://www.psychologytoday.com/us/blog/finding-new-home/201905/when-do-people-commit-suicide
https://www.who.int/mental_health/prevention/suicide/suicideprevent/en/
