اعتماد با احترام به حق اکثریت می آید. حکومت اسلامی حتی صلاحیت داشتن یک تلگرام را از مردم سلب کردند.
برای دو ماه آشتی ملی راه بیاندازند. زندانیان سیاسی را آزاد کنند. دست از حجاب زنان وطن بردارند انها بچه و صغیر نیستند.
رسانه ها را ازاد کنند. احزاب را آزاد کنند. آن وقت اعتماد مردم در برابر نیروهای میکربی خارجی را می بینند.
رفراندوم واقعی راه بیاندازند در باره هزینه های غنی سازی هسته ای و اینکه آیا یک کشور به دو ارتش نیازمند است؟
اینها متاسفانه ولی توهم زده اند. ترسیده و فاسد و متمول شده اند. همیشه به نفت و اسلحه تکیه کرده اند. اینها چشم شان به جام زهر بعدی است که بنوشند و حمایت غرب و امریکا را برای ماندن به هر خفتی بگیرند
امریکا بزرگترین کشور جهانخوار سیاره ما است و می تواند بیشتر از بقیه حکومت ها زور بگوید و قلدری کند. ما تنها کشور این سیاره نیستیم که با این واقعیت وقیح روبروئیم.
قرار دنیای جدید اینطور نیست که یا سازش یا تخاصم … همه کشورهای جهان به هر نحو و شگرد و مدیریت ممکن، دارند با این غول وحشی به نوعی راه می آیند تا کمترین ضرر را ببینند.
مشکل ایران عزیز وجود رهبری تک حزبی و تک نفری است و امریکا و جهان می بینند که حکومت در دل مردم جا ندارد و برای همین مدام از حکومت ما باج می گیرد. بیشتر و بیشتر…
حکومت ایران هم با همه هیاهو و بلوف در نهایت بتن بر روی میلیاردها دلار هزینه هسته ای می ریزد و بدون شک دهها برجام خفت بارتر را هم قبول می کند چون حیاتش وابسته به نفت است نه مردم ایران …
