هرجا که صحبت از «پشت سر دیگران حرف زدن» می شود جز لقب بد چیز دیگری نیست. می گویند این کار یک هیولای بی چهره است که باعث شکستن قلب و روح آدمها می شود.
با این وجود، مجموعه کاملی از تحقیقات وجود دارد که « غیبت کردن از دیگران» را مثبت و سالم ارزیابی کرده اند.
یکی از تحقیقات نشان داده است که غیبت دو نفر در باره نفر سوم، باعث صمیمیت بین دو نفر غیبت کننده می شود. محبت و دوستی که اگر همان دو نفر حرف مثبتی در باره شخص سوم می زدند بوجود نمی آمد.
محققین هلندی می گویند غیبت کردن ها باعث انتقال تجربه ها و یادگیری می شود. بررسی مشترک دو دانشگاه استنفورد و دانشگاه برکلی نشان داد فردی که در باره عمل بد او غیبت می شود معمولا علاقه پیدا می کند که رفتارش را تصحیح کند.
مفیدترین دفاع در باره غیبت کردن توسط مردم شناس معروف Robin Dunbar صورت گرفته است. او معتقد بود که بشر در قبایل خیلی کوچک اولیه برای ایجاد پشتیبانی و حمایت متقابل از همدیگر در برابر حیوانات درنده، با ناز و نوازش، بین هم علاقه جمعی ایجاد می کردند.
گسترش قدرت گویش به تماس اجتماعاتی که در فاصله بیشتر از هم در یک منطقه می زیستند کمک کرد. غیبت کردن، اصلی ترین موضوعات انسان های اولیه بود. خانواده های کوچک چند نفره برای ارزیابی مداوم در باره وضعیت سایر افرد قبیله معمولا « غیبت» می کردند.
پشت سر حرف زدن یکی از راه های انتقال اطلاعات در باره وضعیت همه اعضای قبیله بزرگ بوده است. گفتگوهایی که معمولا به شکل غیبت ادا می شد. حرف ها و شایعاتی که در ضمن باعث ایجاد یک هویت مشترک و عمومی بود.
Gossiping Is Good
The Studies:
[1] Engelmann et al., “Pre-schoolers Affect Others’ Reputations Through Prosocial Gossip” (British Journal of Developmental Psychology, Sept. 2016)
[2]Nicholas Emler, “Gossip, Reputation, and Social Adaptation,” in Good Gossip (University Press of Kansas, 1994)
[3]Blythe Holbrooke, Gossip (St. Martin’s, 1983)
[4]Dunbar et al., “Human Conversational Behavior” (Human Nature, Sept. 1997)
[5] Bosson et al., “Interpersonal Chemistry Through Negativity” (Personal Relationships, June 2006)
[6]Martinescu et al., “Tell Me the Gossip” (Personality and Social Psychology Bulletin, Dec. 2014)
[7]Baumeister et al., “Gossip as Cultural Learning” (Review of General Psychology, June 2004)
[8]Feinberg et al., “Gossip and Ostracism Promote Cooperation in Groups” (Psychological Science, March 2014)
[9] Robin Dunbar, Grooming, Gossip, and the Evolution of Language (Harvard University Press, 1998)
This article appears in the July/August 2018 print edition with the headline “Gossip Is Good.”
Image main source
CHRISTOPHER DELORENZO
