کلید شادی بشر: لازم نیست همیشه شاد باشیم

در طی بیش از دو دهه گذشته، شکل گیری و گسترش « روانشناسی مثبت»، توانست دلایل علمی جدیدی را برای تعریف شادی و رضایتمندیدی  انسانها طرح کند.

روانشناسی مثبت این بحث را پیش کشید که روانشناسان نباید فقط به دنبال یافتن علائم بیماری ها باشند بلکه بهتر است نشان دهند چه چیزهایی به زندگی ارزش می دهد.

از دید بنیانگذار این سبک روانشناسی دکتر Martin Seligman، شادی و خرسندی ترکیبی از تجربهِ احساسات لذتبخش با لحظات عمیق معنوی است. روانشناسی مثبت معتقد است خشنودی و شادی، یک پدیده ممتد نیست. ما انسانها حتما باید به دنبال شادی باشیم ولی قرار نیست همیشه شاد باشیم.

ما اگر از نظر روحی و روانی تطبیق پذیر باشیم و تجربیات نامطبوع را تحمل کنیم می توانیم امیدوار باشیم که سختی ها به زندگی ما معنا و مفهوم دهد. در حقیقت نحوه واکنش ما به ناملایمات، تاثیر عمیق و مثبت تر از خود ناملایمات خواهد داشت.

از نظر فلسفی، به طور کلی، دو راه برای رسیدن به احساس شادی وجود دارد. در روش اول انسانها سعی می کنند از طریق لذت جویی مداوم، احساس رضایت کنند. این گروه معتقدند باید مدام بر سطح و دامنه لذت خود بیفزایند و در ضمن تا آنجا که می توانند از ناراحتی و مشکلات اجتناب کنند.

راه دیگر برای دستیابی به شادمانی و خرسندی این است که طوری زندگی کنیم باعث رنج و اذیت دیگران نشویم. طوری رفتار کنیم که انرژی منفی یا نفرت یا درد برای دیگران ایجاد نشود.

برای رسیدن به این نوع از خشنودی، شاید در کوتاه مدت با مشکلات و سختی ها روبرو شویم. ولی مهربانی، عدالت، صداقت و شجاعت به ما کمک می کند هدف های درازمدتی را برای روح و روان خود ورق بزنیم که ما را به رضایتمندی، بی نیازی و شادی عمیق تری می رساند.

تحقیقات نشان داده است دشواری ها و سدهای موجود در زندگی، در نهایت باعث رشد و تحول شخصیت ما خواهد شد.  پذیرش انسانیت ما، یعنی قبول کردن این حقیقت که وضعیت ما مدام  تغییر خواهد کرد. که ما موجود کامل در یک شرایط ثابت و کامل نیستیم. جستجوی معنای زندگی ما را به نوعی از خشنودی می رساند که لازم نیست مدام بر درجه لذت آن بیفزائیم تا آرام و راضی بشویم.

This Is The Biggest Key to Happiness, According to Science
You don’t need to be happy all the time.

Lowri Dowthwaite, Lecturer in Psychological Interventions, University of Central Lancashire

This article was originally published by The Conversation. Read the original article.