با وجود اینکه برای یک آدم حساس و دل نازکی مثل من که اعصاب دیدن یه قطره خون هم ندارد بالاخره نشستم پای این فیلم، این همه چاقو و خون و بگیر و بزن سخت و حتی دل آزار بود اما با این همه نمی تونم انکار کنم که فیلمی جذاب، سرگرم کننده و متفاوت در سینمای ایران است.
من عاشق ترکیب وهم و واقعیت هستم. چه در سینما و چه در ادبیات. به نظرم این فیلم از عهده این ترکیب و ساختن فضاهای موازی بین واقعیت و وهم به خوبی و بدون گیج کردن تماشاچی برآمده است.
جای فیلم هایی که چند روایت و نگاه متفاوت را در یک فیلم بگنجاند در سینمای ایران خالی بود که خوشبختانه با فیلم های موفقی مثل نگار به نظر این ضعف دارد برطرف می شود. این نوع فیلم ها علاوه بر سرگرمی، پتانسیل و انعطاف لازم را دارند که نظرات متفاوت اجتماعی و حتی اخلاقی را بیان کنند. اتفاقی که به تماشاگران هم اجازه می دهد نظر مستقلی ارائه دهند.
پول، تجارت، عشق و رفاه مالی، دوست داشتنی و جذاب هستند و همچنین خطرناک!
بهای پولدار شدن های یک شبه چقدر است؟ تاوان تجارت های ممنوعه چیست؟ چه بهایی باید برای عشق های جنون آمیز پرداخت؟
مصادیق واقعیش رو در دنیای واقعی دیدیم. اینها سئوالاتی است که با دیدن این فیلم در بیننده ایجاد می شود.
میلیاردرهای یک شبه … میلیاردرهای ترور شده … میلیاردرهای پشت میله های زندان … میلیاردرهای فراری…
فاصله بین خلاف کردن تا تبهکار شدن، فاصله بین عاشق بودن تا جانی شدن می تواند به کوتاهی داستان یک فیلم سرگرم کننده باشد!
همه بازیگرهای فیلم خوب بودند. مانی حقیقی توانست در نقش یک جانی و یک بی همه چیز نفرت انگیز، به خوبی احساس تنفر بیننده رو برانگیزد. محمد رضا فروتن با اون تن صدای خاصش ، راسته ی همین نقش های عاشق ِ دیوانه ی مخ تعطیل ِ خطرناک هست.
نگار جواهریان با چهره رنگ پریده، معصومانه و شکننده اش، پتانسیل نقش آفرینی در نقش های متفاوت و متنوع را دارد.
فیلم نگار برای گذران ساعت های کسالت بار و کشدار در یک عصر آخر هفته توصیه می شود.
فیلم کامل « نگار»
https://www.youtube.com/watch?v=mUzhCbUNVvc
