دفعه بعد اگر مگس های سمجی را دور و بر غذا و میوه و ظروف تان دیدید از آن به راحتی نگذرید. مواد غذایی که در تماس با آنها قرار گرفته است را نخورید یا اگر امکان شستن ظروف و میوه ها و جوشاندن دوباره غذاها میسر بود کوتاهی نکنید.
آخرین تحقیق بر روی ۱۱۶ مگس خانگی و مشابه که از سه کشور جمع آوری شده است نشان داد این جانور بیش از مقداری که گمان می شد الوده است و حامل صدها نوع باکتری بیماری زا هستند. مگس ها معمولا به لوله های دفع زباله و مدفوع شهرها دسترسی دارند و در هوای آزاد نیز مدام غذای شان و محل تخم گذاری شان سطل زباله ها و اجساد مرده جانوران است.
تحقیق مورد نظر بررسی مجددی داشته است بر روی قسمت های مختلف بدن مگس و اینکه هر کدام شان چه درصدی از میکروب ها را حمل می کنند. پاها و بال مگس از بیشترین میکروبها و بخصوص جرم هایی که به انسان آسیب میرساند را برخوردار بوده است.
به نظر می رسد هر بار که یک مگس در یک نقطه می نشیند مجموعه ایی از میکروب ها را بر جای می گذارد که قادر به تکثیر و ایجاد کولونیهای خود هستند. مگسها در حقیقت هواپیماهای باربری میکروبها هستند
نکته نگران کننده این است که مقدار باکتریهایی که بر روی پا و بال مگس داخل شهرها وجود دارند خیلی بیشتر از مگس اصطبل هستند. مگس ها از تنوع میکروبی بیشتری برخوردارند وقتی که در مجاورت جمعیت متراکم انسانی هستند.
محققین کالج علمی Eberly در امریکا که این تحقیق را منتشر کرده اند معتقدند با شناسایی هر چه بیشتر انواع میکروب های موجود در بدن مگسها می توانند به شناخت کاملتر میکروبها در هر منطقه زیست انسانی نائل گردند.
بیش از ۷۵۰ هزار نوع مگس در سیاره ما وجود دارند و بی تردید تاثیرات مثبت شان در گرده افشانیها را نمی توان نادیده گرفت.تعداد بیشمارشان در طبیعت، از آنها به عنوان یک منبع غذایی خوب برای سایر حشرات، قورباغه ها و پرندگان ساخته است.
مگس به طور طبیعی، شیوه تغذیه شان بر پوسیده خواری است و نقش مهمی در چرخه طبیعت برای تجزیه سریعتر اجساد و تبدیل شان به مواد آلی دارند. اما متاسفانه مجاورت با تراکم بیش از حد جمعیت انسانی، مگس ها را به منبع الودگی برای بشر تبدیل کرده است.
image source
ویکیپیدیای فارسی