۱ – احساسات کلید خاموش و روشن شدن ندارند. وقتی این واقعیت را بپذیریم شاید این توقع در ما ایجاد شود که منتظر فروکش شدن شان به طور طبیعی باشیم. پس شک نکنیم که در حین هیجان و خروش، حتی الامکان تصمیمی نگیریم یا عکس العملی نشان دهیم. چون مهم نیست چقدر خشمگین هستیم، به هر حال، کم کم آرام خواهیم شد.
۲ – مغز ما طوری سیم کشی شده است که همیشه آماده اعلام خطر یا ابراز وجود برای حالت های غیرمعمول باشد. زندگی هم که همیشه توام با ریسک است پس طبیعی است که احساس ترس، پشیمانی، افسوس، شرم، شکست و ضعف، همواره با ما باشند. بنابر این طوری رفتار نکنیم که ناگواری ها را نمی شناسیم و نمی بایست اتفاق بیفتند.
۳ – ما اگر بتوانیم همه انوع احساسات را بدون لقبِ بد یا خوب، تجربه کنیم، شاید قدرت کنترل مان بر آنها بیشتر شود. قدم بعدی این است که متوجه بروز احساسات قدرتمند خود باشیم بدون انکه در آن حل شویم .
۴ – وقتی که می گوئیم « از ترس صدایم در نیامد» یک تعبیرش این است که « می توانستم واکنشی نشان دهم ولی انجام ندادم» معنای دقیقترش این است که در هر شرایطی حق انتخاب داریم که چه واکنشی نشان دهیم. ما می توانیم از احساسات خود فاصله بگیریم .
How to Manage Your Emotions
image soure
