مدتی است از انتشار کتاب «ریشه‌های سکس در ماقبل تاریخ» نوشته زوج محقق کریستوفر رایان و سیسیلدا جِتا می‌گذرد. آن‌ها درباره زندگی زناشویی ادعاهای جسورانه‌ای را مطرح کرده‌اند و مدارک و مستنداتی ارائه داده‌اند که ثابت می‌کند انسان، این حیوان اجتماعی، برای تک همسری ساخته نشده بود..
مجله سالن: با این دیدگاه مخالف هستید که زنان در انتخاب شریک جنسی سخت‌گیر هستند ولی مردان در این زمینه زیاد حساب و کتاب ندارند؟
کریستفر رایان: زنان دقت و وسواس بیشتری برای انتخاب یک مرد که قرار است از او باردار شوند به خرج می‌دهند. به‌ویژه آن‌که زنان به‌طور طبیعی فقط یک‌بار در ماه شانس بارداری دارند. اما مردان با تولید میلیون‌ها اسپرم و امکان بارور ساختن هر روزه، طبیعتا زیاد حساس نیستند که شریک جنسی شان حتما چه خصوصیاتی داشته باشد.
از وقتی بشر به ابزار و ادوات مربوط به کشاورزی مجهز شد و امکان ماندن در یک نقطه را یافت و مالکیت بخش‌هایی از زمین و تولیدات اضافه امکان‌پذیر شد، قوانین جدید زناشویی نیز شکل گرفتند تا افراد بتوانند با اطمینان، اموال خود را به فرزندان «خود» منتقل کنند. از آن پس بود که ماجرای حسودی و تلاش برای حفاظت و کنترل رفتار جنسی همسر در دستور کار مردان قرار گرفت و اعتقادات و قوانین مخصوص آن تهیه شد.
این واقعیت را نمی‌شود کتمان کرد که ما در شرایط بسیار متفاوتی با اجداد باستانی زندگی می‌کنیم. در چنین شرایطی آیا تعهد زناشویی رفتار بهتری نیست؟
ما قدم‌های محتاطانه‌ای برداشته‌ایم تا مبادا این امر بر خوانندگان کتاب مشتبه شود که چه نوع شیوه زناشویی را برگزینند. در حقیقت با صراحت تمام اعلام می‌کنیم که خودمان هم به‌عنوان زن و شوهر نمی‌دانیم چه چیزی درست است. من و همسرم ۱۲ سال است که در کنار هم زندگی می‌کنیم.
دولت‌ها و مذهب‌های مختلف مصرانه تلاش می‌کنند امیال جنسی را «گناهکارانه» جلوه دهند. آدم‌های معاصر بهتر است برای پایداری رابطه زناشویی به احساس گناه تکیه نکنند. ما انسانها شاید در ابتدای تمدن علاقه ایی به زندگی زناشویی فقط با یک نفر نداشتیم اما به مرور فهمیدیم ازدواج، موسسه مفیدی برای تشکیل خانواده است.
مثل این است که در آغاز موجودات گوشتخواری بودیم ولی وقتی تصمیم می‌گیریم که گیاهخواری بهتر است در عین حال نباید احساس گناه داشته باشیم اگر هنوز خوردن گوشت را لذتبخش می‌یابیم.
