بر اساس ارزشهای اخلاقی، مذهبی و معیشتی که از قدیم وجود داشته، قرار نبوده است زنان و مردان دوست هم باشند. تنها رابطه عاطفی متصور شده بین دو جنس مخالف در عشق رمانتیک و ازدواج خلاصه میشده است و بس.
کمتر شاعری را در اقوام و ملل قدیمی میتوان یافت که در وصف دوستی صمیمی زن و مرد، شعری سروده باشد. مزایای دوستی دو جنس مخالف در داستانها هم به ندرت دیده می شود.
روانشناس آمریکایی، لیندا ساپادین معتقد است این برداشت که زنان و مردان فقط برای رابطه عاشقانه ساخته شدهاند، مربوط به دوران قدیم است. نظیر این ادعا که زنان باید در «خانه» بمانند و مردان در «بیرون» کار کنند. از دید این روانشناس، زنان و مردان در محیط کار، ضمن تماس و آشنایی بیشتر متوجه میشوند که علاقههای مشترک زیادی دارند که میتواند به دوستی و رفاقت آنها منتهی شود.
این روزها، در اکثر ممالک دنیا، دختران و پسران از همان دوران کودکی، از مقطع کودکستان تا دانشگاه پابهپای هم بزرگ میشوند. رشد فکری میکنند و فرصت آشنایی و تجربه دوستی مییابند. این اتفاق با وجود محدودیتهایی که در بعضی فرهنگها وجود دارد به گونهای غیر مستقیم و کمابیش محدودتر ایجاد میشود
مهمترین عاملی که رابطه مردان و زنان را به عنوان دوست به زیر سئوال میبرد احساس پرقدرت جنسی است؛ انرژی و جذبه تعیین کنندهای که ممکن است دوستیها را به مسیرهای دیگر بکشاند.
برای همین، پذیرفتن محدودیتها و شرایط تعیین کنندهای که رابطه دوستی بین زنان ومردان را مختل میکند قدم اولی است که باید رعایت شود. «مهمترین قدم برای تداوم دوستی این است که ابهام بین دوستی و رابطه عاشقانه برطرف شود. چون جذابیت سکسی به شکلهای مختلف در نهان آدمها وجود دارد و هر لحظه ممکن است جرئت بروز پیدا کند.»
دکتر ساپادین نیز در یکی از تحقیقاتش که در فصلنامه «روابط خصوصی و اجتماعی» به چاپ رسیده در گفتوگو با ۱۵۰ زن و مرد کارمند به این نتیجه رسیده است که ۶۲ درصد از آنها اقرار کردهاند که به انگیزههای جنسی در دوستی با جنس مخالف اهمیت میدهند. بنابراین به جای انکار علاقه جنسی احتمالی، دوستان غیر همجنس بهتر است به طور صریح درباره آن حرف بزنند و راه حل مناسب را به دست آورند تا دوستی شان پایدار شود.
مشکل دیگری که دوستی واقعی زنان و مردان را تهدید میکند برداشت و نگاه عمومی مردم است. مردم به اشکال مختلف نظیر کنایه، شوخی و غیبت، دوستی با جنس مخالف را مشکوک و غیر عادی میخوانند.
با همه این تفاسیر، متخصصان و پژوهشگران روابط خصوصی و اجتماعی بر این باورند که با وجود همه سدها و امکانات طبیعی و ذاتی که دوستی بین دو جنس مخالف را کمیاب میسازد، امکان دوستی بین دوجنس مخالف در حال گسترش است. نوع زندگی جدید به افراد ثابت میکند که امکان دوستی دائمی و به دور از وسوسههای جنسی امکانپذیر است.
Michael Monsour, Cross-Sex Friendship
http://www.psychologytoday.com/articles/200109/can-men-and-women-be-friends