در سال 1936 ، بیشترین طول عمر بشر را 69 سال تخمین زده بودند در حالی که 5 سال بعد، طول عمر زنان ایسلند از آن حد نصاب عبور کرد. بعدها سقف عمرِ ممکن بشر، مدام در کشورهای مختلف افزایش یافت. بر اساس محاسبات انجام شده، در طی 175 سال گذشته، به طور مداوم هر سال، 3 ماه به طول عمر بشر افزوده شده است.
متفکر امریکایی فرانسیس فوکویاما حدود 20 سال پیش پیشگویی کرد که « اگر این وسواس و توجه برای افزایش طول عمر بشر آن هم با هر قیمتی ادامه یابد دیر یا زود سیاره ما تبدیل به خانه سالمندان می شود »
متخصصین شاخه پزشکی مربوط به سالمندان می گویند که:« وقت آن رسیده است به جای یافتن راه هایی برای افزودن سال بیشتر به عمر آدمها، باید تلاش کنیم زندگی بیشتری به هر سال از عمر بشر بدهیم»
در سال 1977 آسیب شناس معروف E.M. Gruenberg در یک متن تحقیقی به نام « شکست یک پیروزی» اعلام کرد که بشر با افزودن طول عمر، به افزایش ضعف عمومی نوع بشر و بیماری های مزمن هم دامن زده است.
متخصصین می گویند نسبت افزایش طول عمر با مسیر کنترل و جلوگیری از تحلیل رفتن سریع بدن سالمندان، مطابق نبوده است. به عبارتی دیگر، آدم ها عمر بیشتری می کنند ولی دامنه مریضی های مربوط به آن افزایش بیشتری یافته است.
با وجود همه این نگرانی ها، دانش پزشکی و پیشگیری های ممکن، حداقل در جهان اول توانستند فاصله بین افزایش عمر و افزایش کیفیت زندگی را کاهش دهند. برای مثال، امریکایی می توانند 80 درصد عمرشان را بدون هیچ مشکل اساسی سپری کنند.
افزایش بهداشت عمومی، نظافت عمومی، تغذیه بهتر، واکسن ها، کاهش استفاده از گازوئیل، کاهش مصرف سیگار و مراقبت های پزشکی تاثیرات واقعی در زندگی بشر دو قرن گذشته داشته است. اتفاقی که باعث افزایش طول عمر بشر در همه نقاط زمین شده است.
افراد مسن بالای 65 سال در سال 2010 حدود 524 میلیون نفر بودند که تا سال 2050 به یک و نیم میلیارد خواهد رسید. این مصادف با کاهش درصد تولد در همه جهان است. بر اساس آمار جهانی، در نیم قرن پیش، در کشورهای در حال توسعه، مادران به طور میانگین 6 فرزند می آوردند. در حال حاضر، 44 کشور در حال توسعه، میانگین فرزند خانواده شان به 2 رسیده است.
همه این تغییرات به شتاب افزایش سالمندان جهان بخصوص در کشورهای در حال توسعه نیز رسیده است. ارقام حکایت از حدود دو نیم برابر شدن سالمندان دارد.
چشم انداز، با همه نارسایی ها و تغییرات سریع، می تواند خوشبینانه باشد. توقع زندگی در 90 سالگی در آینده نزدیک می تواند همراه با بازسازی اعضای بدن از طریق سلول های بنیانی و سایر نوآوری های دارویی و ژنتیک باشد. پیشرفتی که می تواند بار بزرگی از « ناتوانی در سنین بالا» را کاهش دهد.
Will 90 Become The New 60? BY DAVID STEINSALTZ
http://nautil.us/issue/46/balance/will-90-become-the-new-60-rp
https://www.nia.nih.gov/research/publication/global-health-and-aging/humanitys-aging
