سلام سنگ صبورعزیز
پسری هستم 30 ساله، شاغل و با تحصیلات خوب. اهل مطالعه و سفر و ورزش. سابقه یک رابطه جدی اما کوتاه و چند رابطه نصفه و نیمه رو تو زندگیم داشتم. درونگرا هستم و تیپ و قیافه ام هم بد نیست. قصد مهاجرت تحصیلی دارم و خیلی از پیش نیازهای مربوطه را فراهم کردم. منتهی تا الان به علت زندگی تو یک شهر کوچک هنوز نتونستم دختر مورد علاقه ام را پیدا کنم.
والدینم و خواهرم در یکی از شهرهای بزرگ زندگی می کنند و من به خاطر مسائل کاری تنها تو شهر زادگاهم هستم. این اواخر خواهرم که کاملا با روحیات و سلیقه من آشناست یکی از همکلاسی هایش که او هم اتفاقا قصد مهاجرت تحصیلی دارد را مناسب من دونست. چند مکالمه نسبتا طولانی به بهانه راهنمایی درباره مسائل مهاجرت با وی داشتم و تو این صحبتها تونستم به صورت غیرمستقیم یک مقدار با اخلاق و روحیات و اهدافش آشنا بشم و به نظرم جالب بود.
منتهی مشکل عمده اینه که اگه کارش درست بشه احتمالا بین شش ماه تا یک سال دیگه ایران رو ترک میکنه ومن هنوز موفق به ملاقاتش نشدنم. ولی نمیدونم چه راهی رو برای شروع انتخاب کنم طوری که معقول باشه و عجیب به نظر نیاد. چون من تو این جور مسائل یه کم محتاطم و نمیخوام مورد قضاوت غلط قرار بگیرم و این موقعیت رو به خاطر سوتفاهم از دست بدم.
رسول عزیز
چه سوتفاهمی ممکن است ایجاد شود؟ چطور می توانی مورد قضاوت غلط قرار بگیری؟ این ترس و شک ها برای چیست آن هم وقتی که کنجکاوی و توجه ات متین و جدی است. .
آنقدر فرصت آشنایی محدود و مشکل شده است که عبور از این مرحله را تبدیل به اساسی ترین قدم در پیوند زناشویی ساخته است. در صورتی که نگرانی اصلی تو باید این باشد که در طی این فرصت، ایا قادر به شناختن او و معرفی خودت خواهی بود؟
پس این فرصت را با جرئت و اعتماد به نفس تمام پیگیری کن. از آشنایی خواهرت با او بهره ببر که واقعا یک فرصت استثنایی است. از خواهرت بخواه پیشنهاد آشنایی جدی ترا با همکلاسی اش در میان بگذارد.
ولی لطفا با این پیشفرض جلو نرو که او همان است که دنبالش می گشتی. لطفا همه شعور، تجربه و تربیت تان را به کار ببرید که همدیگر را صمیمانه بشناسید.
رسول عزیز جذابیت دو طرفه هم بسیار مهم است. باید این تصور را از هم داشته باشید که می توانید تمام عمر برای هم خواستنی و مطبوع باقی بمانید؟ آیا توانایی عبور از خطاهای جزیی را دارید. آیا با صدمات حسادت، خشونت و بی اعتمادی آشنا هستید؟ …
