دو نوع ایده و توقع بسیار مضر از «خودمان» وجود دارد که می توانند زمینه ساز افسردگی باشند.
۱- همه باید مرا دوست داشته باشند
ایده مضر اول این است که دیگران چگونه در باره من می اندیشند. وقتی تایید هویت ما در گرو سلیقه و تصمیم دیگران باشد شادی و آرامش از کنترل ما خارج می شود. با این کار، همه تعادل روحی و شادابی خود را به دیگران و رضایت شان می سپاریم.
برای عبور از این اعتقاد افسرده کننده، نباید از جمع و نگاه و نظرشان دوری کنیم. ما احتیاج داریم توسط دیگران دوست داشته شویم و مورد تایید قرار بگیریم ولی فقط باید به این واقعیت هم بها دهیم که آدم ها، سلیقه ها و تربیت های متفاوت دارند و نمی شود که همه از ما خوش شان بیاید.
۲- من باید بی نقص باشم
برای همه ما پیش امده است که این جملات را از دیگران بشنویم که: « اگر مسئله ای را نفهمیدم پس احمق هستم، اگر در یکی از کارهایم موفق نبودم پس آدم بازنده ای هستم. اگر همسطح دیگران نیستم پس آدم ذلیل و ضعیفی هستم و …»
اما چرا توقع کامل بودن و بی نقص و بهتر از دیگران بودن، زمینه ساز افسردگی می شود؟ چون قانون زندگی دیر یا زود به ما می آموزد که نمی توانیم در همه چیز موفق و کامل باشیم.
ما بدون تردید می توانیم سخت کوش باشیم و بهترین ها را سرمشق قرار دهیم ولی در ضمن مدام به خودمان بگوییم « مهم این است که من از هیچ تلاشی کوتاهی نمی کنم»
توقع زیاد از دیگران یا از خود داشتن، به ما امید کاذب می دهد. وقتی پس از مدتی پی ببریم که امیدهای ما دست نیافتنی است دچار خشم و استیصال می شویم. اینها احساساتی هستند که اگر ادامه یابد ما را ناتوان و افسرده خواهد کرد.
The Two Big Beliefs Linked to Depression
http://www.quickanddirtytips.com/health-fitness/mental-health/the-two-big-beliefs-linked-to-depression?page=1
Measuring Dysfunctional Attitudes in the General Population: The Dysfunctional Attitude Scale (form A) Revised
http://link.springer.com/article/10.1007/s10608-009-9229-y/fulltext.html
