این روزها لشکرکشی روسیه و بمباردمان ملت اوکرائین دوباره به طرفداران بدبین تمدن بشری میدان داد که مدعی شوند بله از انسان ملول هستم و حیوانم آرزو است. صحبت از قانون جنگل می کنند و تمدن بشری را زیر سوال می برند.
اما تجاوز روسیه و بیزاری اکثریت مطلق دنیا از جنگی که راه انداخته، یک مثال آشکار از فاصله گرفتن مداوم و ذره ذره مردم جهان از جنگ و آدمکشی است.
آخرین تحقیقات صورت گرفته در دنیای پستانداران نشان می دهد انسان کمتر از خیلی ها، دست به قتل همنوع خویش می زند. بررسی ۳ هزار تحقیق منجر به لیستی شد که رتبهِ قتل همنوع در بین پستانداران را نشان می دهد.
انسان نه تنها جزو چند تای اول نیست بلکه در لیست ۵۰ پستاندار قاتل اول هم نیست. تیم تحقیقاتی تخمین زده است که میمون سانان به خاطر اجتماعی بودن و داشتن سازمان اجرایی، توانایی همنوع کشی شان ۶ برابر پستانداران دیگر است.
اما انسانها که جزو همین گروه بوده اند با وجود توانایی ژنتیک شان برای کشتن همنوع، تقریبا به گونه ای مداوم، از سهم قاتل بودن شان کاسته شده است.
از بدو پیدایش انسان، تعداد همنوع کشی ما حدود ۲ درصد بوده است. به عبارتی از هر ۵۰ نفر، یک نفر از ما توسط همنوع به قتل می رسید. مقدار همنوع کشی انسانها در دوره قرون وسطا به ۱۲ درصد هم رسیده بود ولی دوباره و بویژه در طی چند قرن گذشته مدام کاهش یافته است.
ما البته همچنان به خشونت متوصل می شویم و جنگ و آدم کشی، هنوز در بین اجتماعات ما وجود دارد. ما انسانها ولی مدام سعی می کنیم انسان تر شویم.
ما انسانها البته به دلیل دستیابی به تکنولوژی، از قدرت تخریب شخصی و گروهی خیلی بیشتری برخوردار شده ایم ولی به همان نسبت بر قراردادها و فرهنگ بشری خود افزودیم. ما البته جزو معدود پستاندارانی نظیر گرگ هستیم که رتبه بالایی در کشتن همنوع بزرگسال داریم. اما حتی جرایم جنایی و آدمکشی نیز بر طبق آمار جهانی مدام و ذره ذره کاهش یافته است.
Humans: Unusually Murderous Mammals, Typically Murderous Primates
