می گویند در بنگلادش طرفداران دوآتشه فوتبال آرژانتین و برزیل، هیچ دست‌کمی از مردم این دو کشور ندارند. از سالها پیش، خودم اسم این پدیده را بنگلادشی‌بازی گذاشته‌ام که در ایران هم خیلی متداول است. شاید در سایر نقاط جهان هم اینگونه است و من خبر ندارم. اما گوئی بخش مهمی از جهان با خوشی‌های دیگران خوشتر است.
جام ملتهای اروپا و بنگلادشی‌بازی غیراروپائی‌ها شروع شد. در خانواده چهار نفره ما هم تب فوتبال به شدت بالاست. تقریباً هیچ توافقی هم با هم نداریم. من طرفدار پر و پاقرص ترکیه و بعد فرانسه هستم. همسرم که به این راحتی حاضر نیست از خوابش بزند، برای بازهای فرانسه کاملاً بیدار می‌ماند. سارا طرفدار هلند است و در این جام بدون تیم مانده است.
اما از همه آتشین‌تر، نهال است. دشوار بتوان در آلمان هم کسی را پیدا کرد که این اندازه تیم آلمان و شخص توماس مولر را دوست داشته باشد. از چند ماه پیش من را مجبور کرد که مزاحم دوستی در آلمان بشوم و لباس ورزشی ملی و شماره 13 مولر را برای او تهیه کنم. اصرار هم داشت لباس از نوع چهار ستاره باشد. که بیانگر چهار بار قهرمانی آلمان در جام جهانی است. اکنون منتظر اولین بازی آلمان است که لباس توماس مولر را بپوشد و جلوی تلویزیون پابپای او درگیر بازی بشود.
تجربه خانوادگی ما نشان داده که سارا از هر تیمی طرفداری می‌کند، شانس بُرد آن تیم بیشتر می‌شود. حال که خود او در این جام بدون تیم مانده، رقابت سختی میان ما سه نفر در گرفته که سارا را جذب تیم مورد علاقه خود بکنیم. آخرین تلاشها حاکی از آن است که دستهائی او را به سمت فرانسه برده‌اند و همچنان سر تُرک‌ها بی‌کلاه مانده است.
