آیا پسرها از قافله عقب مانده اند

photo-by-dongwing45
کافی است این سئوال را که « آیا پسرها از قافله عقب مانده اند» به هر زبانی در گوگل جستجو کنید تا شاهد صدها مقاله و تحقیق هشدار دهنده در باره وضعیت تحصیلی پسران در جهان باشید. آمار فارغ التحصیلی از دوره دبیرستان تا رشته های تخصصی در اکثر کشورهای جهان، نشان می دهد که به دلایل بسیار، پسران از رغبت و انگیزه خوبی برخوردار نیستند.

مسئولین و خط دهندگان و برنامه ریزان جامعه بهتر است بپذیرند که حال مردان خوب نیست و عقب ماندن پسران در زمینه تحصیلات، دلیل آشکاری از بحران است.

1 – نگرانی از افزایش پسرانی که بی پدر، بزرگ می شوند و طبیعتا از الگوی مردانه مناسب دور و برشان بی بهره می مانند. پسران از نوجوانی می باید در مقابل یک پدر، هم از خود استقلال و رویارویی نشان دهند و در حد ممکن با تلاش و رقابت، خود را به او ثابت کنند. اتفاقی که در خانه های مادران مجرد کمتر نصیب شان می شود.

پسران اگر نتوانند غرور، احترام، رقابت سالم و به چالش کشیدن یک نیروی برتر از خود و مشخصا
سرکشی در برابر پدر را تجربه کنند دیر یا زود این انرژی انباشته شده نوجوانی را در محیط غیر قابل حمایت و اعتماد، اجرا می کنند. برای همین بخشی از پسران به جای سرکشی سالم، انرژی شان را به صورت بی تفاوتی و دهن کجی به سیستم آموزشی نشان می دهند.

2 – پسران ذاتا موجودات فیزیکی و پر جنب و جوشی هستند و سیستم جدید آموزش که توام است با یکجا نشستن و تکان نخوردن برای ساعت های متمادی، می تواند برای شان اذیت کننده باشد. اگر به نیازهای فیزیکی مخصوص پسران به درستی جواب داده نشود به عکس العمل های اعتراضی نظیر بی تفاوتی، شیطنت و بازیگوشی در کلاس پناه می برند. آمار تهیه شده توسط محققین نشان می دهد ساعات زنگ تفریح و آزاد در مدارس در طی 50 سال گذشته نصف شده است.

3 – یک فرهنگ و ارزش از کودکی در خانه، کوچه، مدرسه ، سینما و شبکه های اینترنتی گسترش یافته است که کتاب قصه و درس و حتی کنجکاوی های دوران تحصیل یک امر دخترانه است و پسران باید به ورزش و بازی های کامپیوتری و کتاب های مصور علاقه نشان دهند. پسران که به طور سنتی در رشته های پزشکی و مهندسی، وکالت و سیاست علاقه سنتی نشان می دادند نیز روز به روز صحنه تلاش برای بهترین بودن و کسب تخصص های فوق را خالی می کنند.

4 – بعضی محققین می گوید زندگی تامین شده در غرب و حتی افزایش طبقه متوسط جهان باعث شده است پسران بدون هیچ ترس و نگرانی از مسئولیت های پدر بودن و نان آور خانه بودن، بزرگ می شوند. آنها حتی دوران جوانی و بی خیالی را تا سنین 40 سالگی نیز ادامه می دهند. بویژه اینکه، خیلی از مردان جوان با کارهای نیمه وقت و ماندن در خانه پدری، اوقات بی تعهد و غیرفعال خود را می توانند سپری کنند.

5 – بخش بزرگی از حس مسئولیت پذیری مردان جوان در طول تاریخ چند هزار ساله به خاطر ازدواج و دسترسی رسمی و قانونی به سکس بوده است که آن هم در دنیای بسیار آزاد شده از نظر جنسی از مخیله آنها از نوجوانی پاک شده است. آنها هم که پول و موقعیت شغلی و خصوصیات لازم برای جذب جنس مخاللف ندارند به کارگران جنسی و پورنوگرافی رضایت می دهند.

6 – بخشی از واکنش ها به سراغ سرزنش زنان و تلاش خستگی ناپذیرشان برای به رسمیت شناختن حق انسانی شان می روند. از این زاویه دید، مردان خشمگینی هم وجود دارند که عقب افتادگی نسل های جدیدتر مردان را در افزایش قدرت زنان می بینند و به جای پذیرش مسئولیت و رشد شخصی، به دلایلی اشاره می کنند که مردان را از قدرت همیشگی و قدیمی شان بر حذر داشته است.

بهبود وضعیت زنان در جامعه، در طی سی سال اخیر از شتاب فوق العاد ای برخوردار شده است و با همه تاثیرات مثبت و طولانی مدت آن، شکی نیست که باعث به هم ریختن تعادل قدرت سنتی مردان شده است. به نظر بعضی محققین چون تربیت مردان همچنان بر پایه ارزش های قدیمی تر می چرخد هنوز نتوانسته اند با تغییرات سریع و همگانی جامعه کنار بیایند. احساس شکست و از دست دادن موقعیتی که یاد گرفته اند باید حق طبیعی شان باشد و دیگر در برابرشان نیست مردان جوان را به یاس، بی تفاوتی و پناه بردن به خشم و دور ماندن از میدان رقابت سوق داده است.