کتابم « مردان روی مبل من»، نتیجه روان درمانی مردانی بود که به من اعتماد کرده اند و در مطب من از امیال و افکار خود بی مهابا حرف زدند. یکی از سئوالات اصلی اغلب شان این بود که آیا پورنوگرافی خوب است یا بد؟ که جواب همیشگی ام برای شروع این بود که تحریک جنسی شدن با دیدن تصاویر بدن لخت، امر عادی و سالمی است و تحقیقات نشان داده است که هم مردان و هم زنان از دیدن بدن لخت و جذاب لذت می برند.
به نظر من مردانی که به مطب من می آمدند دو نوع برداشت متفاوت از پورنوگرافی را به نمایش می گذاشتند. یا مردان با دیدن پورنوگرافی یک نوع حس توهین به زنان در آنها ایجاد می شد یا به تجسمی ایده ال و زیبا از زن می اندیشیدند.
سئوالی که پیش می آید این است که چرا بیشتر از همه، تصاویر و اعمال پورن هایی که خشن و توهین آمیز است خریدار دارد؟ به نظر من این نوع پورنوگرافی و استقبال بسیار زیادی که از آن می شود نشان دهنده نگرانی ها و تشویشی است که زنان در مردان ایجاد می کنند.
چون تقریبا همه مردان، مزه تلخ « نه» شنیدن را از طرف زنان شنیدند. احساسِ دلشوره برای نزدیک شدن و تمایل برای آشنایی با زنان را حس و تجربه کرده اند. با این همه سد که مردان در برابر رسیدن به زنان تجربه می کنند چه کسی مایل نیست به لحظات کوتاه و لذت های لحظه ایی که پورنوگرافی ایجاد می کند پناه نبرد؟
وقتی که پورنوگرافی بدون هیچ دردسری، بدنِ لخت و بی دفاع زنان را در برابر مردان قرار می دهد، در حقیقت پاسخ به حس انتقامِ مردانی است که به زن دلخواه شان نمی توانستند دست بیابند.
اما در کنار این نوع پورنوگرافی، یک مدل دیگر هم وجود دارد که از نوع مثبت است. پورنوگرافی که بدن لخت زن را زیبا و کامل جلوه می دهد.
چرا مردان به تصاویر زیبا و بی نقص زنانی که با لبخند و با تمنا به آنها چشم دوخته اند زل می زنند؟ چون به دنبال یک زن ایده ال و کامل در زندگی هستند که با زنی که کنار دست شان نشسته است فرق دارد. به دنبال زن خدایگونه ایی هستند که آرزوهای خود را در آن تجسم کنند. سینه مردان ستبر می شود وقتی می توانند تخیل کنند که زن لطیف، زیبا و با شکوه در خیال شان، آنها را می پسندد.
زنانِ درون پورنوگرافی خوب، با انتخاب و تایید مردان، احساسات سرکوب شده مردان را ترمیم می کنند. با این وجود، پورنوگرافی نوع مثبت هم، زن را یک وسیله و شی جنسی تصور می کنند.
این نگاه دوگانه بی احترامی و توهین در برخورد همه انسانها با افراد دیگر وجود دارد. رفتاری که در علم روانشناسی با عنوان «جداسازی» یاد می کنیم . وقتی که ما نتوانیم ظرفیت های روحی و عاطفی یک فرد دیگر را تحمل کنیم به کلی گویی و دادن نظری عمومی بسنده می کنیم. آدمها در این شرائط یا بد خواهند بود یا خوب… تحت این نوع شرائط، ما شاید به این نتیجه خطرناک برسیم که مثلا « مردها پست فطرت و نامرد هستند» یا « زنها همه شان خراب هستند».
روانشناسی برای ترمیم این نوع دوگانه دیدن و شکاف در برداشت از زنان، راه حلی ارائه می دهد که از آن با عنوان « پذیرش و درهم آمیزی» یاد می کند. تلاش روانشناس در این نهفته است تا تصویر واقعی و همه جانبه از پدیده ها ارائه دهد و اجازه ندهد مدام در جبههِ بت سازی یا توهین زنان در جا بزنیم. تعریف و تصویر واقعی بدن زن، آمیزه ایی از اندازه ها و پیچ و تاب معمولی است. زنان صورت شان چین و چروک دارد. زنان گاهی بداخلاق می شوند. گاهی دست رد به سینه تمایلات مردان می زنند. بهترین و سالم ترین برداشت از زنان، پذیرفتن زیبایی ها و ناکامل بودن شان به صورت همزمان است.
Brandy Engler, What Is Objectification
http://goodmenproject.com/featured-content/the-good-life-what-is-objectification/
http://www.tiffanygranath.com/blog/
The Men on My Couch, True Stories of Sex, Love and Psychotherapy
http://www.barnesandnoble.com/w/the-men-on-my-couch-brandy-engler/1111306620
