دارم دل یکی رو می‌شکنم

سلام.  ۲۸ ساله ام. یک ساله با یه دختری آشنا شدم ۳۱ ساله خیلی خوب مهربون و فهمیده. عاشقش شدم دیوانه وار میخواستمش. قرار گذاشتیم تو زمستون عقد کنیم. اما فکر اینکه در چند ساله آینده اختلاف سنی بین مون بیشتر بشه اذیتم می کرد.

اصلا نمیتونم درست بنویسم افکارمو شاید به این خاطر پیام گذاشتم تا با یکی حرف زده باشم. خانواده ام یک دختر ۲۰ ساله رو بهم پیشنهاد دادن. اما حس خاصی بین مون نیست. تازه آشنا شدم باش به نظر خوب میرسه

تقریبا بین زمین و هوام. تردید یا شاید احساس گناه دارم اما انگار یه غریزه ای در درونمه که میگه بهترین برات همون بود. نمیدونم میتونم بار این دل شکستگی رو بکشم یا نه. دل شکستهِ اون مهربون.

بابک عزیز

اگر تردیدهایت برای ۳ سال فاصله سنی بین شما است صریحا و قاطعانه بدان که هیچ تفاوتی را در ۳۰ سال اول زندگی مشترک متوجه نخواهی داشت و بعد از آن موقع هم بر می گردد به سلامت و ژن و بیماری ها که به سراغ هر فردی خواهد آمد و اصلا کل ماجرا بر اساسی دیگر خواهد بود.

ولی باید به خودت جواب های قاطع دیگر هم بدهی. آیا دختری که به او اظهار عشق کرده بودی برایت جذاب هم بود. آیا با تو راحت هم بود؟ همفکر و همسطح چطور؟ سطح درخواست، مصرف و قدرت اقتصادی، هوش، تجربه و هزاران عامل دیگر؟

متوجه این حقیقت باش که در بین خیلی از زوجها، یکی شان در یک سن خاص درجا خواهند زد و سریع تبدیل به زن یا مرد معمولی خواهد شد اتفاقی که بخش بزرگی از زوج ها را پشیمان می سازد.

بابک عزیز دنبال بد و خوب اخلاقی نباش. چون اخلاق های قدیمی تصمیم گیرنده های خوبی برای دنیای معاصر نیستند. به فکر احساس گناه و ترحم نباش. چون بعدا پشیمان می شوی. همسر را برای جذابیت و قابلیت های شخصی اش دوست داشته باش نه برای دلسوزی…

در این سن ها، زنان ۲۰ و ۳۰ ساله فرق زیادی نخواهند داشت و بعد از ۶ ماه تقریبا همه مردان و زنان برای همدیگر عادی خواهند بود. جذابیت و قدرت تطبیق از خصوصیات اصلی و مهم است. ببین کدام شان را قادری دهها سال از هر نظر تحمل کنی … یا کدام شان ترا بیشتر تحمل می کنند یا کدام شان مادر بهتری خواهد بود و …