در دنیای موش ها، موش نر جوان، شهرتش در کشتن بچه موش ها است و کمترین درکی از محبت و سرپرستی بچه موش ها ندارد. مدام در حال هجوم به فرزندان موش های دیگر است. اما تحقیقات استاد زیست شناسی سلولی دانشگاه هاروارد Catherine Dulac ثابت کرده است که مغز موش نر نیز به اندازه موش ماده، از طراحی و ظرفیت غریزی برای مراقبت جدی و دلسوزانه نوزادان، برخوردار است.
استاد فوق در تحقیق قبلی اش توانست با کشف تاثیرات نوعی از ترشح شیمیایی در مخاط بینی موش ها، نشان دهد که قطع و وصل کردن ترشح این ماده شیمیایی، رفتار موش های ماده و نر را می تواند تغییر دهد. موش ماده با از دست دادن این ماده شیمیایی، رفتارهای عجیب و خشن از خود بروز می دهد و حتی قادر به تولید صدای مردانه برای جذب نرها نیز می شود.
دکتر Dulac در بررسی جدیدش تمرکز را بر این مسئله گذاشته بود که پی ببرد آیا موش نرِ قاتل و بی علاقه به بچه داری، از عصب های مخصوص دلسوزی و مراقبت از بچه موش ها محروم است یا نه؟ و اگر غرایز و عصب های مخصوصِ محبت و حمایت را دارد چطور می توان آن را به کار انداخت.
کشف قبلی استاد دانشگاه هاروارد در باره محل مخصوصی در مخاط بینی موش ها ( vomeronasal organ VNO ) که تشخیص دهنده بوهای ناشی از ترشحات غریزی است به او کمک کرد تا در مرحله جدیدِ آزمایش هایش، به دستکاری و جابجایی این محرک شیمیایی بپردازد. او همانطور که انتظار داشت عکس العمل خیلی آشکاری را در بین موش های نر و ماده جوان ثبت کرد.
با تحریک ترشحات مخاط بینی موش نر جوان، او بلافاصله تبدیل به یک پدر دلسوز و مهربان گشت و بر عکس، موش ماده جوان با برداشتن بخش ترشح شیمیایی، نه تنها مراقبت از کودکان را فراموش کرد بلکه احساسات غریزی مخرب نسبت به بچه موش ها را نیز از خود بروز داد.
به کفته دکتر Dulac یک دکمه قطع و وصل در مغز موش نر وجود دارد که می تواند غریزه پدر مراقب و دلسوز بودن را خاموش و یا روشن گرداند. مشاهدات تیم تحقیقاتی در باره موش های نری که تازگی جفتگیری کرده اند نشان می دهد که این اتفاق خاموش کردن حس قتل و خشونت و روشن شدن محبت پدرانه به طور غریزی بعد از 3 هفته که از آمیزش با موش ماده گذشته باشد صورت می پذیرد. موش نر بعد از آنکه حس کرد به زودی پدر می شود هویت قاتلانه اش به طور اتوماتیک تبدیل به پدر نمونه می شود.
بر اساس دستاوردهای اثبات شده این تحقیق، و به گفته دکتر Dulac این کشف شانس و احتمال زیادی وجود دارد که به شناخت مجموعه عصب های تصمیم گیرنده مشابه در مغز بشر نیز نائل گردیم. کشفی که می تواند در بسیاری زمینه ها از تربیت فرزندان تا تصحیح بخش های غریزی جنایت و خشونت در افراد مورد استفاده قرار بگیرد.
به قول استاد دانشگاه هاروارد و مسئول این اکتشاف « ثابت شده است که موش نر به اندازه موش ماده، از غریزه مراقبت جدی و دلسوزانه نوزادان برخوردار است»
